We will keep fighting for all libraries - stand with us!
Internet Archive Audio
- This Just In
- Grateful Dead
- Old Time Radio
- 78 RPMs and Cylinder Recordings
- Audio Books & Poetry
- Computers, Technology and Science
- Music, Arts & Culture
- News & Public Affairs
- Spirituality & Religion
- Radio News Archive
- Flickr Commons
- Occupy Wall Street Flickr
- NASA Images
- Solar System Collection
- Ames Research Center
- All Software
- Old School Emulation
- MS-DOS Games
- Historical Software
- Classic PC Games
- Software Library
- Kodi Archive and Support File
- Vintage Software
- CD-ROM Software
- CD-ROM Software Library
- Software Sites
- Tucows Software Library
- Shareware CD-ROMs
- Software Capsules Compilation
- CD-ROM Images
- ZX Spectrum
- DOOM Level CD
- Smithsonian Libraries
- FEDLINK (US)
- Lincoln Collection
- American Libraries
- Canadian Libraries
- Universal Library
- Project Gutenberg
- Children's Library
- Biodiversity Heritage Library
- Books by Language
- Additional Collections
- Prelinger Archives
- Democracy Now!
- Occupy Wall Street
- TV NSA Clip Library
- Animation & Cartoons
- Arts & Music
- Computers & Technology
- Cultural & Academic Films
- Ephemeral Films
- Sports Videos
- Videogame Videos
- Youth Media
Search the history of over 866 billion web pages on the Internet.
Mobile Apps
- Wayback Machine (iOS)
- Wayback Machine (Android)
Browser Extensions
Archive-it subscription.
- Explore the Collections
- Build Collections
Save Page Now
Capture a web page as it appears now for use as a trusted citation in the future.
Please enter a valid web address
- Donate Donate icon An illustration of a heart shape
monsieur_etranger - LIBER NIGRAE PEREGRINATIONIS.A.D.MMX
Audio with external links item preview.
Share or Embed This Item
Flag this item for.
- Graphic Violence
- Explicit Sexual Content
- Hate Speech
- Misinformation/Disinformation
- Marketing/Phishing/Advertising
- Misleading/Inaccurate/Missing Metadata
Jamendo Album #072236
Tracklisting:
01 - I.INTROIBO I-II-III 02 - II.SEQVENTIA 03 - III.ORATIO 04 - IV.NON SERVIAM
Please read the Readme.txt and License.txt files for important origin and licensing information.
plus-circle Add Review comment Reviews
Download options, in collections.
Uploaded by Jason Scott on December 24, 2011
SIMILAR ITEMS (based on metadata)
Diwan: A Wind
Friday, september 27, 2013, liber nigrae peregrinationis.
Labels: #accelerationism
0 Comments:
Post a Comment
<< Home
Previous Posts
- this is not how we treat our sharks
- Over the abyss in the rye
- Who moved my chaise?
- Pyrocumulus
- echo's hold
- selfie agonistes
- a hothead dwarf howl
- Tilbury Poly
- nano-ablative
- War is a weather. Being hunted is personal.
This is a paragraph of text that could go in the sidebar.
The Encyclopedia of Fantastic Victoriana
by Jess Nevins
"Count Magnus" (1904)
copyright © Jess Nevins 2022
“Count Magnus” was written by M.R. James and first appeared in Ghost Stories of an Antiquary (1904). Montague Rhodes James (1862-1936) was the Dean and later provost of King's College in Cambridge and was in his lifetime one of the foremost medievalists in Europe. He is known today as one of the best writers of the supernatural of any century. Although his name is not as widely known as that of H.P. Lovecraft or Henry James, the cognoscenti esteem his work and see him as one of the first modern writers of supernatural fiction. “Count Magnus” is a more straightforward story than “Canon Alberic’s Scrap-Book,” but is still enjoyable and creepy.
The narrator of “Count Magnus” describes the contents of some papers he came into the possession of. They describe how a Mr. Wraxall decided to write a travelogue about Sweden. Wraxall lived during the years when relatively little was known about Scandinavia, so he acquires letters of introduction to various persons of quality and travels to Sweden. During his visit to the “scion of the great house of De la Gardie” 1 Wraxall visits the church near the manor house and the mausoleum next to the church. The mausoleum is the resting place of Count Magnus de la Gardie, the first de la Gardie, who was, in his time, a widely feared man who put down a peasant uprising with no mercy whatsoever. A portrait of Count Magnus shows him to be a powerful-looking if remarkably ugly man. Wraxall speaks with his landlord about Magnus; he is told that the Count is not well remembered, that during his own time he was a terror to his neighbors, and that he was even reported to have gone on a Black Pilgrimage, although what that was, the landlord will not say. Wraxall examines some of the manor house’s papers and finds one of Magnus’ books, containing tracts on alchemy and other subjects. Wraxall is unfamiliar with alchemy and skims through the book, but he finds a leaf in the hand of Magnus himself, entitled Liber nigrae peregrinations . In English is written a line about obtaining long life by visiting the prince of the air. This casts Magnus in a picturesque air, to Wraxall, and when next he walks by the mausoleum he says out loud, “Ah, Count Magnus, there you are. I should dearly like to see you.” 2 Wraxall hears a metallic clang from inside the church–just a cleaning woman dropping something, surely. Wraxall asks the landlord of the inn at which he is staying about the Black Pilgrimage, and is told a story about two men, in the time of the landlord’s grandfather, who went hunting in the Count’s woods. (He was long dead, after all, and what was the harm of it?) The night they went hunting screams were heard from the woods, and then, from farther off, laughter from someone not a man at all. One of the men is found alive, but trying to push something away from him, something that is not there. The other man is found dead, the flesh of his face sucked away from his bones.
The next day Wraxall sees the key to the mausoleum hanging by the church pulpit. Wraxall decides that there is no harm in visiting the mausoleum by himself, and goes in. He finds a full length effigy of Magnus, around the edge of which there are various scenes from Magnus’ life. In one a man is shown running away from another figure, a short “man” covered by a hooded garment; the only part of the man’s body which can be seen is “not shaped like any hard or arm. Mr. Wraxall compares it to the tentacle of a devil fish.” 3 Looking at the scene is a cloaked man on a nearby hillock, leaning on a stick. Wraxall also notices that one of the three steel padlocks which secure Magnus’ sarcophagus is open and lying on the floor. Walking back from the mausoleum Wraxall loses track of where is his and comes back to himself at the churchyard gate where he is “singing or chanting some such words as, ‘Are you awake, Count Magnus? Are you asleep, Count Magnus?’ and then something more which I have failed to recollect. It seemed to me that I must have been behaving in this nonsensical way for some time.” 4 Wraxall spends most of the day going through the papers; on the way back to the inn he sees that two of the padlocks from the Count’s sarcophagus are loose. The following day is Wraxall’s last, and as he mentally says his farewells to the area he decides that he must say goodbye to Count Magnus. He lets himself into the mausoleum and says, “You may have been a bit of a rascal in your time, Magnus, but for all that I should like to see you, or, rather–“ 5
What follows:
Just at that instant I felt a blow on my foot. Hastily enough I drew it back, and something fell on the pavement with a clash. It was the third, the last of the three padlocks which had fastened the sarcophagus. I stopped to pick it up, and–Heaven is my witness that I am writing only the bare truth–before I had raised myself there was a sound of metal hinges creaking, and I distinctly saw the lid shifting upwards. I may have behaved like a coward, but I could not for my life stay for one moment. I was outside that dreadful building in less time than I can write–almost as quickly as I could have said–the words; and what frightens me yet more, I could not turn the key in the lock. As I sit here in my room noting these facts, I ask myself (it was not twenty minutes ago) whether that noise of creaking metal continued, and I cannot tell whether it did or not. I only know that there was something more than I have written that alarmed me, but whether it was sound or sight I am not able to remember. What is this that I have done? 6
The narrator then describes the contents of Mr. Wraxall’s travel notebook. Wraxall is, “from his changed hand and inconsequent jotting, a broken man,” 7 and he takes notes on his fellow travelers on a trip on a canal boat. “Twenty eight people appear in the enumeration, one being always a man in a long black cloak and broad hat, and the other a ‘short figure in dark cloak and hood.’” 8 On reaching England Wraxall acted as if he were being pursued, and fled in a closed carriage. Passing by one crossroad he sees the two figures standing motionless. At his destination, a small village, he stays for a day, writing his last notes about the visit he expects from his pursuers. That night he is found dead, and his body is such that “the jury that viewed the body fainted, seven of ‘em did, and none of ‘em wouldn’t speak to what they see, and the verdict was visitation of God.” 9
“Count Magnus” is another fine M.R. James story. More straightforward than “Canon Alberic’s Scrap-Book ,” the story’s premise is obvious almost from the beginning, and the story is predictable in a way that “Canon Alberic’s Scrap-Book” was not but “Oh, Whistle, and I’ll Come to You, My Lad” was. “Count Magnus” is predictable but still quite enjoyable, not so much for its premise as the ideas displayed in the story, such as the way in which James executes the story’s premise, and James’ style, which is as smooth here as it is in his other stories. The method in which Magnus returns, the warnings Wraxall ignores, the deliciously evil hints about Magnus’ personality and history, the frightening implications of Wraxall’s words to Magnus’ sarcophagus, the oncoming doom so clear to the reader but to which Wraxall is oblivious–these are all aspects of what redeem the relatively simple plot and make “Count Magnus” so effective. James’ style works superbly well here; he describes the horrors in an indirect fashion, so that the reader is not sure what emerged from the crypt or what that short figure really is or what Wraxall’s face, in death, looked like. But the reader knows what is important: that they are creepy. James has a knack for coining precise and chilling phrases; the short figure’s appendage, which is not so much an arm or hand as “the tentacle of a devil fish,” implies whole vistas of horror. James’ avoidance of first person narration, so that the story is read as it is summarized from written notes, takes away from the immediacy and visceral terror of the story, but the timely excerpts deliver more than enough chills.
Recommended Edition
Print: M.R. James, Collected Ghost Stories. Oxford: Oxford University Press, 2011.
Online: https://catalog.hathitrust.org/Record/100337874/
1 M.R. James, “Count Magnus,” Ghost-Stories of an Antiquary (London: Edward Arnold, 1905), 155.
2 James, “Count Magnus,” 164.
3 James, “Count Magnus,” 171.
4 James, “Count Magnus,” 172-173.
5 James, “Count Magnus,” 175.
6 James, “Count Magnus,” 175-176.
7 James, “Count Magnus,” 176.
8 James, “Count Magnus,” 177.
9 James, “Count Magnus,” 179.
Introduction / Table of Contents / Encyclopedia of Pulp Heroes / Blog / Books / Patreon / Twitter / Contact me
- Give Us This Day
- Little Rock Scripture
- The Saint John's Bible
- Wisdom Commentary
The Pilgrimage of Egeria
A new translation of the itinerarium egeriae with introduction and commentary.
Anne McGowan and Paul F. Bradshaw
Anne McGowan is assistant professor of liturgy at Catholic Theological Union in Chicago. A graduate of the University of Notre Dame, she is the author of Eucharistic Epicleses, Ancient and Modern (Liturgical Press, 2014).
Paul F. Bradshaw is emeritus professor of liturgy at the University of Notre Dame. The author or editor of over thirty books and more than 120 articles and essays, he is also a past president of both the North American Academy of Liturgy and the international Societas Liturgica.
View our privacy policy here . You may unsubscribe at any time
Academia.edu no longer supports Internet Explorer.
To browse Academia.edu and the wider internet faster and more securely, please take a few seconds to upgrade your browser .
Enter the email address you signed up with and we'll email you a reset link.
- We're Hiring!
- Help Center
«Nicola de Martoni e gli Itinera ad loca sancta: uno studio comparativo», in Rivista di Studi Indo-Mediterranei [plurilingual e-journal of literary, religious, historical studies, ISSN 2279-7025], VIII (2018)
This paper examines three specific aspects from the narrative of Liber peregrinationis ad Loca Sancta, written by Nicola de Martoni, a notary from Campania who journeyed to Egypt and the Holy Land in 1394-55. At first sight, his reports, geography and histories… are inaccurate, but he or his informants depend on some previous written and/or oral fonts that are rare and difficult to identify. From the analysis of references is probably that he spoke or understood Outremer French, lingua franca in the Latin East. This study, then, examines what medieval authors thought they knew about the travel literature in the European pilgrimage to the Holy Land, including Egypt and Sinai, relatively to ports of Alexandria, sacred rivers, Katherine of Alexandria and her presumed burial places or relics. Già in Archivi di Studi Indo-Mediterranei VIII, 2018 [ISSN 2279-8003], Carlo SACCONE & Alessandro GROSSATO (eds.), sez. Medioevo letterario e simbolico > Dante e la cultura mediterranea [16.05.2018]
Related Papers
Luca Gianni
Maria Gioia Tavoni
Il lettore è condotto, dalle opere che nel volume si descrivono, su un percorso in cui dato storico e documentale, pensiero e immaginazione si intrecciano inscindibilmente, stabilendo una solida correlazione tra la raccolta libraria qui pubblicata e la presenza dei francescani, che festeggiano con felice coincidenza, nel 2017, anno di stampa e pubblicazione del libro di Tedesco, l’ottocentesimo anniversario del loro arrivo in Terra Santa.
Eleonora Destefanis
Patrizia Serra
This article examines some sections of the Condaghe di San Nicola di Trullas, written in Logudorese Sardinian language in the late 12th and early 13th centuries, with the purpose to investigate its textual structures. The frequent use of direct speech shows the writers’ wish to dramatize the story so as to help the beholders to easily memorize and keep it in their minds. Key words: Condaghe, Medieval Sardinian Texts, direct speech.
eugenio burgio
Helga Di Giuseppe
Rosanna Bianco
Il saggio analizza la traslazione delle reliquie di San Nicola da Myra a Bari (Puglia, Italia) e il legame del Santo con il mare. Inoltre, il saggio prende in esame alcune testimonianze iconografiche dei miracoli compiuti da San Nicola sul mare e della traslazione, considerata soprattutto nel mondo orientale l’episodio finale della vita del Santo. This essay analyzes the translation of the relics of St. Nicholas from Myra to Bari (Puglia, Italy) and the connection of the Saint with the sea. Moreover, the essay examines some iconographic evidences of the miracles performed by St. Nicholas on the sea and of the translation, considered, especially in the East, the final episode of the saint's life.
Simone Albonico , Nicolas Bock
Luigi Canetti
Rocco Ronzani
―, Recensione a: Discendi studioso. Per i settant’anni di Marcello Marin, a cura di Maria Veronese et Vincenzo Lomiento (Auctores nostri. Studi e testi di letteratura cristiana antica, 22), Bari, Edipuglia, 2019, 521 pp., in Revue d’Histoire Ecclésiastique n. 117, 1-2 (2022), pp. 305-309. Il volume di Mario Resta, opera vincitrice della quarta edizione del Premio Edipuglia Renzo Ceglie, intende verificare il riflesso che realmente ebbero nel “vissuto” dei cristiani della tarda antichità gli strali e le precettive indicazioni pastorali dei vescovi e delle sinodi ecclesiastiche tardoantiche circa gli spettacoli e le manifestazioni coreutico-musicali, profondamente segnati dalla cultura e dalla religiosità pagane, tutt’altro che al loro definitivo tramonto. Il titolo dell’opera richiama una provocatoria domanda di Giovanni Crisostomo, tratta dalla sua accesa predicazione al popolo costantinopolitano alla fine del IV secolo (cf. Chrys., hom. in Io. 17, 4: PG 59, 112) ...
RELATED PAPERS
Jocelyne Robert
Sundu Brahmasandra
Dwindally Rosado-Rivera
edison rodriguez
Medical-Surgical Nursing Journal
hasan robabi
Buletin Studi Ekonomi
I Nengah Surati Jaya
Laura Monteiro Torres
Jiřina Hosáková
Selva Rivera
Clinical Psychology Review
Lisanne Warmerdam
Lecture Notes in Computer Science
qiaoli zhou
Journal of Vocational Rehabilitation
Mohammad Zirak
SHASHIKANT KAUSHALEY
Recent Advances in Tomato Breeding and Production
Michael Osei
Science (New York, N.Y.)
Paolo Botta
Araceli B. Gonzalez
Computational and Mathematical Methods in Medicine
British Journal of Pharmacology
MARIA AMPARO BLAZQUEZ
Journal of Geophysical Research: Biogeosciences
Jennifer Edmonds
Informação & Informação
valdir gomes
Aquaculture
Mahdi Naderi
International Journal for Numerical Methods in Engineering
A. Quarteroni
Revista Cidades
Carmelo Maria Porto
UofA认证办证成绩单 阿尔伯塔大学毕业证
Schizophrenia Research
Siobhan Schwaiger
RELATED TOPICS
- We're Hiring!
- Help Center
- Find new research papers in:
- Health Sciences
- Earth Sciences
- Cognitive Science
- Mathematics
- Computer Science
- Academia ©2024
Want to create or adapt books like this? Learn more about how Pressbooks supports open publishing practices.
Thietmar’s Liber Peregrinationis
Bibliographic Information
Medieval Title: Liber peregrinationis
Author: Thietmar
Composition :
Recounts a pilgrimage to the Holy Land c. 1217-18 CE by a European likely from Westphalia in Germany
Textual Information
Brief Summary:
The pilgrim recounts in detail his travels in the Holy Land and encounters with Muslims there. He mentions only the Cross relic but includes tales of Christian icons working across religious lines, the burning bush Moses saw being reverenced by both Christians and Muslims, the relics of St Catherine, and the Muslim pilgrimage to Mecca, His tone and description of Muslims varies from offensive to admiring, and he conveys a clear sense of Muslim control and power in the Holy Land, of the diversity of Christians there, and of various devotional objects and spaces revered there.
Passion Relics Appearing in Text:
Manuscripts, Editions, and Translations
Manuscripts:
18 manuscripts exist; some date from the thirteenth and fourteenth centuries. For a full list, see Röhricht, R. Bibliotheca Geographica Palaestinae: chronologisches Verzeichniss der auf die Geographie des Heiligen Landes bezüglichen Literatur von 333 bis 1878. Berlin: H. Reuther, 1890, p. 47.
List of Editions of the Medieval Text:
Magistri Thietmari Historia de Dispositione Terre Sancte , ed. J.C.M. Laurent (Hamburg, 1852)
List of Translations of the Medieval Text:
“Thietmar: Pilgrimage (1217-18). Trans Denys Pringle. In Pilgrimage to Jerusalem and the Holy Land, 1187-1291 . Farnham: Ashgate, 2012. Pp. 95-134.
Original Editions/Translations We Have Produced: n/a
Relic Tales: A Descriptive Catalogue of Medieval Narratives Recounting the Circulation of Christian Passion Relics in Mixed Muslim-Christian Contexts Copyright © by Siobhain Calkin; Hisham Al Khatib; and Danielle Taylor. All Rights Reserved.
Share This Book
Liber peregrinationis Berlin, Staatsbibliothek lat. 4°.466 (sec. XIV inc.), ff. 1r-24r
| 1ra | Incipit liber peregrinationis fratris R(icculdi) ordinis Predicatorum.
Continentur autem in hoc libro sub brevitate regna gentes provintie leges ritus secte et hereses et mostra que inveni in partibus orientis ut fratres qui vellent laborem pro Christo adsummere pro fide dilatanda sciant quo<d> indigent et ubi et qualiter magis possunt proficere.
[1] Causa movens. Primum capitulum
Cum ego minimus in ordine Predicatorum recogitarem frequenter incomprehensibilitatem et intensionem divini amoris ad genus humanum, quia «sic Deus dilexit mundum ut Filium suum unigenitum daret» [ Io . 3,16], et ipse Altissimi Filius suam peregrinationem tam diligenter nobis ad memoriam reduceret ut ea non essemus ingrati, dicens «Exivi a Patre et veni in mundum» [ Io . 16,28], et quomodo etiam cito natus eciam pauper et parvulus nec sibi nec matri pepercit a longa et laboriosa peregrinatione set cum matre pauperi et sene baiulo peregrinatus est in Egiptum ut fugeret adversarios, cui non erat causa timoris, decrevi quod esset michi valde <??>aiosum quod ego per tot beneficia suscepta, qui solus Ipse novit, maxime quia me vocavit et segregavit de mundo et adsumpsit ad tantum ordinem ut essem testis et predicator ipsius, | 1rb | «cogitavi vias meas et converti pedes meos in testimonia tua» [ Ps . 118,59], cogitavi, inquam, non esse tutum quod ego longo tempore sederem et otiosus essem, et ut probarem aliquid de labore pauperis et longe peregrinationis, maxime cum in mente mea revolverem quam <lon>gas et laboriosas peregrinationes <adsump>seram adhuc secularis existens ut addiscerem illas seculares scientias quas liberales appellant.
[2] Peregrinatio. Secundum capitulum
Suscepta igitur obedientia domini papa mediante magistro ordinis, incipiens peregrinationem transivi mare ut loca illa corporaliter viderem que Christus corporaliter visitavit, et maxime locum in quo pro salute humani generis mori dignatus est, ut memoria passionis eius in mente mea imprimeretur tenacius, et sanguis Christi pro nostra salute effusus, esset michi robur et firmamentum ad predicandum et moriendum pro illo qui michi sua morte vitam donaverat.
[3] De Galilea
Veni igitur in Accon [ fine 1288 ], et inde itinere diei ivimus cum multis cristianis [ sic in extenso ] in Galileam et primo pervenimus - xx miliaria - ad Cana Galilee ubi Christus fecit initium signorum, aquam convertendo mutando in vinum. Est autem Cana Galilee quarto vel quinto miliario a Naçaret. Ibi extra casale invenimus puteum unde ministri auxerunt aquam implentes ydrias. Ibi invenimus locum nuptiarum et loca et formulas ydriarum. Ibi | 1va | cantavimus et predicavimus evangelium nuptiarum. Ibi rogavi Christum quod sicut aquam in vinum converterat ita aqua<m> mee insipiditatis et indevotionis converteret in vinum compunctionis et spiritualis saporis.
Inde recto cursu - xv miliaria - venimus ad casale Genesaret, quod est supra mare Galilee. Ibi in descensu montis supra mare cantavimus evangelium de illis duobus demoniacis quos Christus curavit ibi a legione demonum, quos Christus concessit intrare in porcos. Ibi rogavi Dominum quod me ab infestationibus demonum liberaret.
Inde descendimus - v miliaria - in Bessaydam, civitatem Andree et Petri, que est iuxta mare Galilee; et venimus iuxta mare et cantavimus ibi evangelium «Ambulans Iesus iuxta mare Galilee vidit duos fratres etc.» [ Mt . 4,18]. Ibi rogavi Christum quod me ad sanctum suum discipulatum vocaret et faceret piscatorem hominum.
Inde ascendimus - iij miliaria - ad montem qui est supra mare Galilee, ubi Dominus sedens sermonem ad discipulos fecit, et cantavimus evangelium «Videns Iesus turbas ascendit in montem etc.» [ Mt . 5,1]. Ibi rogavi Dominum quod me totaliter a desiderio terrenorum levaret et mentem meam ad celestia transferret.
Inde ascendimus - j miliarium - ibi prope ad montem ubi Dominus fecit convivium de quinque panibus | 1vb | ordeaceis, et cantavimus evangelium et predicavimus. Et postea, sedentes per ordinem super herbam et fenum, fregimus panem et manducavimus omnes cum letitia et lacrimis. Ibi prope est cisterna vetus in quam proiecerunt Ioseph. Ibi etiam prope - x miliaria - est castrum Safet, clavis totius Galilee.
Inde descendimus - ij miliaria - in Cafarnaum et venimus ad locum ubi curavit leprosum, et postea ad locum ubi Matheus sedebat ad teloneum et accipiebat vectigalia. Et canta<vi>mus et predica<vi>mus evangelium de vocatione Mathei [ Mt . 9,9 ss].
Inde regirantes iuxta mare Galilee venimus - - ij miliaria - ad locum Tabula, que est inter Cafarnaum et Betsaydam, in loco ubi Dominus apparuit discipulis post resurrectionem stans in litore et vocavit eos de mari et invitavit eos ad prandendum. Et cantavimus et predicavimus evangelium, et manducavimus omnes ubi manducavit cum eis panem et piscem.
Inde regirantes iuxta mare Galilee versus Betsaydam et Genesar(et) venimus - vj miliaria - ad Magdalum, castellum Marie Magdalene iuxta stagnum Genesar(et). Et flentes et eyulantes pro eo quod invenimus ecclesiam pulcram non desctructam sed stabulatam, cantavimus et predicavimus evangelium Magdalene.
Inde venientes iuxta mare Tiberiadis venimus - v miliaria - ad | 2ra | civitatem Tyberiadem, et invenientes ibi multa memoria digna; inter alia hec notavi quod mare Tyberiadis tota aqua et in omni loco dulcissima est et suavissima ad potandum, cum tamen ex multis partibus intrent in eo aque fetentes et sulfuree et amarissime.
Inde vero ascendentes in montem altum ut veniremus ad altissimum montem Tabor, venimus - x miliaria - in Betuliam, parvulam civitatem Iudit, et ad pedes civitatis quievimus ad fogntem ad quam iudei obsessi ab Oloferne exibant ad refocillandum. Et transeuntes Bettuliam - v miliaria - ascendimus ad altissimum montem Tabor; ubi invenientes multas et magnas ecclesias dirutas, venimus ad locum altiorem ubi transfiguratus est Dominus. Et legimus evangelium de transfiguratione Domini et predicavimus flentes et admirantes de tanta destructione etc. Inde vidimus partem Arabie et montem ubi vel unde derivantur fontes Ior et Dan, qui initiant Iordanem. Inde vidimus montes Gelboe.
Ad pedes montis Tabor est campus magnus Esdrelon, qui dicitur planities vel campus fabarum; super quo, ex opposito montis Tabor, est parva civitas que vocatur Naym, ubi suscitavit Dominus filium vidue.
Transeuntes | 2rb | autem campum magnum Esdrelon et pertranseuntes Naym, festinavimus - xij miliaria - in Naçaret. Et adscendentes in montem, venimus ad saltum Domini, ubi iudei voluerunt precipitare Christum cum incepit eis legere et predicare. Ibi legimus et predicavimus evangelium. Ostendebant autem quedam vestigia pedum et itineris in saxo que dicebant esse vestigia pedum Christi.
[4] De Naxaret
Inde - ij miliaria - venimus in Naçaret et invenimus magnam ecclesiam quasi totam dirutam, et nichil erat ibi de primis edifitiis nisi sola cella ubi fuit annuntiata Domina; illam semper reservavit Domina ad memoriam humilitatis et paupertatis. Est autem ibi altare Domine in loco ubi orabat Domina quando missus est angelus Gabrihel ad eam, et altare arcangeli Gabrielis ubi stetit Gabriel annuntians. Et in utroque celeb<r>antes missas et predicantes verbum Dei circuivimus et perambulavimus civitatem, maxime loca illa que magis frequentabat Domina et puer Iesus. Invenimus ibi iuxta civitatem fontem qui est ibi in maxima veneratione pro eo quod Domina ibat aliquando ad fontem illum, et puer Iesus frequenter portabat inde aquam matri. Ivimus etiam ad sinagogam in qua legit Iesus Ysaiam prophetam.
Omnia ista loca Galilee, de primo usque ad ultimum, invenimus in possessione sarracenorum | 2va | pacifica et quieta.
De Naçaret venimus - xij miliaria - in castrum çafferanum , ubi natus est Iohannes evangelista et sanctus Iacobus, filii Zebedei. Ibi habitabant cristiani. Inde reversi - x miliaria - fuimus in Accon, civitatem cristianorum.
The Little Book of Black Venus attributed to John Dee
translated by Teresa Burns and Nancy Turner
This translation was made primarily from London’s Warburg Institute Ms. FBH 51 (written about 1600, +/- 20 years), following the comparison made by Jörg M. Meier between that handwritten manuscript and eight others, [1] especially Munich’s Bayerische Staatsbibliothek, Cod. lat. 27005 (17th century), Erlanger’s Universitätsbibliothek Erlangen-Nürnberg Ms. 854 (second half of the 17th century), and the 1794 Gedrucker text from Vienna. Except as noted, we’ve followed the Warburg copy except to regularize spelling or grammar (i.e., when it says “ pargamento ” (parchment), we’ve used the more typical spelling “ pergamento ”). Where no manuscript follows usual spelling or grammar we’ve used the Warburg manuscript, and we’ve also followed Meier’s transcription of capitalization and inter-paginal line breaks from that version.
Our frontispiece matches the general color scheme of the Warburg manuscript. With the exception of the frontispiece, we’ve used black and white text and graphics throughout because of the irregularity between manuscripts (for instance, the Munich manuscript’s frontispiece presents a Venus with green hair and a red hexagram.) [2] The Warburg manuscript writing appears dark brown, while its most colorful counterpart, the Munich manuscript, intersperses greens and reds throughout the black text: for instance, in the title, first four lines, and sub-title, this multi-colored version renders Libellus , in Astris , TUBA , Dæmon , and TUBA in red, and VENERI , VENUS , STYGIUS , and SIGN in green. [3] Given that even the Warburg manuscript is most likely not Dee’s handwriting, and the Munich version is a copy from later still, we found it most appropriate to leave the choice of colors to the reader’s magical or aesthetic understanding and keep our writing and graphics in black and white. Thank you to Darlene for providing the cover art, and J.S. Kupperman for recreating the manuscript’s many line drawings.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sigillum Veneris [ The Seal of Venus ]
Tuba Veneris [ The Horn of Venus ]
Forma Circuli [ Shape of the circle ]
Nomen primi Spiritus. Mogarip. Sigillum. [ The name of the first Spirit: Mogarip. The Seal. ]
Nomen secundi Spiritus. Amabosar. Sigillum. [ The name of the second Spirit: Amabosar. The Seal. ]
Nomen Tertij Spiritus. Alkyzub. Sigillum. [ The name of the third Spirit: Alkyzub. The Seal. ]
Nomen Quarti Spiritus. Belzazel. Sigillum. [ The Name of the Fourth Spirit: Belzazel. The Seal. ]
Nomen Quinti Spiritus: Falkaroth. Sigillum. [ The Name of the Fifth Spirit: Falkaroth. The Seal. ]
Nomen Sexti Spiritus: Mephgazub. Sigillum. [ The Name of the Sixth Spirit: Mephgazub. The Seal. ]
Visit us today at 314 Main St, Cambridge, MA 02142 Close this alert
On Warfare and the Threefold Path of the Jerusalem Pilgrimage: A Translation of Ralph Niger's de Re Militari Et Triplici Via Peregrinationis Ierosolim (Crusade Texts in Translation)
Description.
This volume will provide the first English translation of Ralph Niger's critical reflection on military pilgrimage, written in the late 1180s in response to the calling of the Third Crusade. Long known to scholars as early and highly idiosyncratic critique of crusading, On Warfare and the Threefold Path of the Jerusalem Pilgrimage provides a sustained reflection on penance, the meaning of Jerusalem, and the challenges of military expeditions to the Levant. After the fall of Jerusalem in 1187, Ralph resisted the calls to crusade and instead exhorted Christians to look inward and build Jerusalem in their hearts. Throughout the four books of the work, Ralph looks to scripture for precedents for crusading and finds none. However, by ranging widely over examples of Old Testament violence and considering the Heavenly and Earthly Jerusalem together, On Warfare offers a unique perspective on how the Bible informed contemporary views of the Crusades. Methodically examining pilgrimage through the lens of scripture, Ralph surveys the entire semantic field of crusading, and concludes that Christian knights could do more good by staying home than going on a military adventure to the Holy Land.
About the Author
John D. Cotts (PhD Berkeley, 2000) is a professor of history and the Chair of the Division of Social Sciences at Whitman College (USA). A cultural and intellectual historian of twelfth-century England and France, he has published two books: The Clerical Dilemma: Peter of Blois and Literate Culture in the Twelfth Century (2009), and Europe's Long Twelfth Century: Oder, Anxiety and Adaptation 1095-1229 (2013).
Other Books in Series
The Balkan Experience of the Ottoman Advance, 1371-1464: Crusade and Conquest (Crusade Texts in Translation)
The Latin Continuation of William of Tyre (Crusade Texts in Translation)
The Song of the Cathar Wars: A History of the Albigensian Crusade (Crusade Texts in Translation)
Walter the Chancellor's The Antiochene Wars: A Translation and Commentary (Crusade Texts in Translation #4)
Crusader Syria in the Thirteenth Century: The Rothelin Continuation of the History of William of Tyre with Part of the Eracles or Acre Text (Crusade Texts in Translation #5)
The Conquest of Jerusalem and the Third Crusade: Sources in Translation (Crusade Texts in Translation)
The Chronicle of Ibn al-Athir for the Crusading Period from al-Kamil fi'l-Ta'rikh. Part 3: The Years 589-629/1193-1231: The Ayyubids after Saladin and (Crusade Texts in Translation)
History of the Dukes of Normandy and the Kings of England by the Anonymous of Béthune (Crusade Texts in Translation)
The Conquest of the Holy Land by Ṣalāḥ Al-Dīn: A Critical Edition and Translation of the Anonymous Libellus de Expugnatione Terr (Crusade Texts in Translation)
The Chanson des Chétifs and Chanson de Jérusalem: Completing the Central Trilogy of the Old French Crusade Cycle (Crusade Texts in Translation)
The Gesta Tancredi of Ralph of Caen: A History of the Normans on the First Crusade (Crusade Texts in Translation)
The Chronicle of Arnold of Lübeck (Crusade Texts in Translation)
Chronicles of Qalāwūn and His Son Al-Ashraf Khalīl (Crusade Texts in Translation)
Letters from the East: Crusaders, Pilgrims and Settlers in the 12th-13th Centuries (Crusade Texts in Translation)
The Conquest of Santarém and Goswin's Song of the Conquest of Alcácer Do Sal: Editions and Translations of de Expugnatione Scalabis and Gosuini de Exp (Crusade Texts in Translation)
Marino Sanudo Torsello, the Book of the Secrets of the Faithful of the Cross: Liber Secretorum Fidelium Crucis (Crusade Texts in Translation)
Ibn Naẓīf's World-History: Al-Tā'rīkh Al-Manṣūrī (Crusade Texts in Translation)
You may also like.
Laughing Histories: From the Renaissance Man to the Woman of Wit
Unequal Cities: Overcoming Anti-Urban Bias to Reduce Inequality in the United States
On Juneteenth
Abolition and the Underground Railroad in South Jersey: Not Without a Fight (American Heritage)
On Tyranny: Twenty Lessons from the Twentieth Century
American Immigration: A Very Short Introduction (Very Short Introductions)
The Color of Law: A Forgotten History of How Our Government Segregated America
Two Sides of Glory: The 1986 Boston Red Sox in Their Own Words
YEAR 1: A Philosophical Recounting
The Ghosts of Gombe: A True Story of Love and Death in an African Wilderness
The Charles River: A History of Greater Boston's Waterway
Power Button: A History of Pleasure, Panic, and the Politics of Pushing
Tokyoids: The Robotic Face of Architecture
Crassus: The First Tycoon (Ancient Lives)
The Fifth Beginning: What Six Million Years of Human History Can Tell Us about Our Future
The Iguala 43: The Truth and Challenge of Mexico's Disappeared Students (Semiotext(e) / Intervention Series #20)
Atari to Zelda: Japan's Videogames in Global Contexts
The Truce: Progressives, Centrists, and the Future of the Democratic Party
Freakery: Cultural Spectacles of the Extraordinary Body
Restraint: A New Foundation for U.S. Grand Strategy (Cornell Studies in Security Affairs)
The Emigrants
The Rebel's Clinic: The Revolutionary Lives of Frantz Fanon
The Chile Pepper in China: A Cultural Biography (Arts and Traditions of the Table: Perspectives on Culinary H)
Meet Me by the Fountain: An Inside History of the Mall
Dominoes Game Night: 65 Classic Games to Entertain and Excite
Killers of the Flower Moon (Movie Tie-in Edition): The Osage Murders and the Birth of the FBI
Detroit–Moscow–Detroit: An Architecture for Industrialization, 1917–1945
The Famous Lady Lovers: Black Women and Queer Desire Before Stonewall (Gender and American Culture)
Sign up to receive our newsletter.
News and information from Kendall Square's underground bookstore
Liber Resh vel Helios
These are the adorations to be performed by aspirants to the A∴A∴:
Hail unto Thee who art Ra in Thy rising, even unto Thee who art Ra in Thy strength, who travellest over the Heavens in Thy bark at the Uprising of the Sun.
Tahuti standeth in His splendour at the prow, and Ra-Hoor abideth at the helm.
Hail unto Thee from the Abodes of Night!
Hail unto Thee who art Ahathoor in Thy triumphing, even unto Thee who art Ahathoor in Thy beauty, who travellest over the heavens in thy bark at the Mid-course of the Sun.
Hail unto Thee from the Abodes of Morning!
Hail unto Thee who art Tum in Thy setting, even unto Thee who art Tum in Thy joy, who travellest over the Heavens in Thy bark at the Down-going of the Sun.
Hail unto Thee from the Abodes of Day!
Hail unto thee who art Khephra in Thy hiding, even unto Thee who art Khephra in Thy silence, who travellest over the heavens in Thy bark at the Midnight Hour of the Sun.
Hail unto Thee from the Abodes of Evening.
- And after each of these invocations thou shalt give the sign of silence, and afterward thou shalt perform the adoration that is taught thee by thy Superior. And then do thou compose Thyself to holy meditation.
- Also it is better if in these adorations thou assume the God-form of Whom thou adorest, as if thou didst unite with Him in the adoration of That which is beyond Him.
- Thus shalt thou ever be mindful of the Great Work which thou hast undertaken to perform, and thus shalt thou be strengthened to pursue it unto the attainment of the Stone of the Wise, the Summum Bonum, True Wisdom and Perfect Happiness.
Ra, pronounced "rah" or "rey" is one of the many aspects of the Egyptian sun-god. Here associated with the rising sun, he is more often associated with the sun at mid-day.
Khepra, or Khepri, is associated with the dung beetle. In Egyptian mythology, he pushed the sun through the underworld during the "solid hours" of the night. Khepri is also Ra's young form. His name in Egyptian means "to come into being". As such, he is more usually associated with the dawning sun, which here is ascribed to Ra.
- Our privacy policy
- What are Thelemites?
- Lesser Pentagram Ritual
- Lesser Hexagram Ritual
- Star Sapphire
- Banishing the Sephiroth
- Her Meeting With Us
- Jurgen Mass
- St. Swithin
- Introduction
- Theory of Universe
- Principles of Ritual
- Elemental Weapons
- Tetragrammaton
- Alhim and Alim
- The Neophyte
- The Holy Graal
- Equilibrium
- Silence and Secrecy
- Our Lady Babalon
- The Bloody Sacrifice
- Consecrations
- Oath; Charge to the Spirit
- Licence to Depart
- Clairvoyance, Body of Light
- Dramatic Rituals
- Eucharist and Alchemy
- Black Magic
- Appendix II
- Appendix III
- Appendix IV
- Appendix VI
- A∴A∴ document classes
- Liber AL Commentary
- The Signs of L.V.X.
- The Signs of N.O.X.
- The Adoration to the Sun
- The Judges of the Dead
- Magical Diary
- Pentagram Rituals
- Eucharist Rituals
- Hexagram Rituals
- Holy Guardian Angel
- Bibliography
- The Inverted Essence [PDF]
- Understanding is Transcendent
- The Clearing of Being
- The Self as Noumenon
- Fichte's Vedanta
- Freedom and Spirit
- Analysis of the Keyword
- Qabalistic Cross
- Adeptus (Extremely) Minor
- The Gnostic Creed
- Advertising and Government
- Killing Me Softly
- All About Religion
- The Will to Power
- Saturn 2002
- Saturn 2011
- Jupiter 2001
- Mercury 1997
- Mercury 2001
- Mercury 2008
- Bibliomancy
- Resh Times/Tides
- I Ching hexagrams
login cancel
monsieur_etranger
- Report Abuse
© 2014 Myspace LLC. All rights reserved
monsieur_etranger Albums LIBER NIGRAE PEREGRINATIONIS.A.D.MMX
Seqventia (ii.liber nigrae peregrinatio).
- NAME COMPOSER TIME PLAYS
- monsieur_etranger " data-album-id="16360143" data-album-title="LIBER NIGRAE PEREGRINATIONIS.A.D.MMX" data-album-url="/monsieur_etranger/music/album/liber-nigrae-peregrinationis.a.d.mmx-16360143" data-duration="737" data-formatted-duration="12:17" data-image-url="https://a4-images.myspacecdn.com/images03/31/4dd69da6f5c04803a285e0da86a58174/300x300.jpg" data-stream-url="rtmpe://fms.ec-music.myspacecdn.com/;mp4:music02/50/6b78164df2b0491b989e21bbab86c8ff/std.m4a" data-is-premium="false" data-is-explicit="false" data-is-full-length="true" data-genre-id="1002424" data-genre-name="Ambient" data-genre-radio-station-entity-key="radiostation_genre_1002424" data-media-id="72194261" data-media-type="audio" data-radio-station-entity-key="radiostation_song_72194261" data-uid="89b3c089-801d-4383-a0a9-3b35838d2d3c" data-entity-key="song_72194261" data-url="/monsieur_etranger/music/song/seqventia-ii.liber-nigrae-peregrinatio-72194261-79598979" data-artist-url="/monsieur_etranger/music" data-video-id="" data-embed-url="/play/song/seqventia-ii.liber-nigrae-peregrinatio-72194261-79598979" data-ads-prohibited="false" data-artist-username="monsieur_etranger" data-http-stream-url="http://l-music.myspacecdn.com:80/music02/50/6b78164df2b0491b989e21bbab86c8ff/std.m4a?t=1713070893_6c2a8c86be947d84425e10ed89f01df7" data-hls-stream-url="https://hls-music.myspacecdn.com/music02/50/6b78164df2b0491b989e21bbab86c8ff/std.m4a.m3u8?wlzqw4dJuxvT_EAnpllXXMz1qyIso8Gk0IXbmGDHAmgfULR2Okp79EIj9rhXEZ5xvknpD2yRTvHb-R4yv-Po8ZaTQzz9W7mKuDt1FeVw-kGNYJbDcL6zm-JgsK_8CbQ-qGwiVhwvYCWQJQ" data-rtmp-stream-url="rtmpe://fms.ec-music.myspacecdn.com/;mp4:music02/50/6b78164df2b0491b989e21bbab86c8ff/std.m4a"> SEQVENTIA (II.LIBER NIGRAE PEREGRINATIO) monsieur_etranger 12:17 9
Sign in to add a comment...
Search Myspace
DID YOU MEAN
Your search did not return any results. Please try again.
You're now in slide show mode.
Hitting < pauses the slideshow and goes back. Hitting > pauses the slideshow and goes forward. SPACEBAR resumes the slideshow. Press ESC to exit.
Sign in to Myspace
Use Facebook, Twitter or your email to sign in.
Don't have a Myspace account yet? No worries, joining is easy.
Forgot your password?
Password request sent.
Email or Username
Password Forgot login?
Join Myspace
Getting in is easy. Use one of your social networks or start fresh with an email address.
Already have a Myspace account? Sign in .
Join with your email address
You're almost ready....
We loaded your account with your Facebook details. Help us with just a few more questions.
You can always edit this or any other info in settings after joining.
We loaded your account with your Twitter details. Help us with just a few more questions.
Welcome to Myspace. Just start typing to find music.
Start radio, connecting to your webcam..
You may be prompted by your browser for permission.
- Journal Home
- About this Journal
- Seeking Submissions
Home > Academic Departments > Art History > PEREJOURNAL > Vol. 8 > Iss. 4 (2023)
The Liber scintillarum: Excerpting and Recomposing Textual and Artistic Traditions in the Early Middle Ages
Loretta Vandi , Independent Scholar
Recommended Citation
Vandi, Loretta. "The Liber scintillarum: Excerpting and Recomposing Textual and Artistic Traditions in the Early Middle Ages." Peregrinations: Journal of Medieval Art and Architecture 8, 4 (2023): 1-79. https://digital.kenyon.edu/perejournal/vol8/iss4/1
Since January 03, 2024
Included in
Ancient, Medieval, Renaissance and Baroque Art and Architecture Commons
To view the content in your browser, please download Adobe Reader or, alternately, you may Download the file to your hard drive.
NOTE: The latest versions of Adobe Reader do not support viewing PDF files within Firefox on Mac OS and if you are using a modern (Intel) Mac, there is no official plugin for viewing PDF files within the browser window.
- Digital Kenyon
- Receive Email Notices or RSS
Advanced Search
ISSN: 1554-8678
Journal Home | Digital Kenyon | My Account | Accessibility Statement
Privacy Copyright
ANNAEI LUCANI - BELLUM CIVILE - LIBER I
Bēllă pĕr Ēmăthĭōs plūs quām cīvīlĭă cāmpōs,
iūsquĕ dătūm scĕlĕrī cănĭmūs, pŏpŭlūmquĕ pŏtēntēm
īn sŭă vīctrīcī cōnvērsūm vīscĕră dēxtrā,
cōgnātāsque ăcĭēs, ēt rūptō foēdĕrĕ rēgnī
cērtātūm tōtīs cōncūssī vīrĭbŭs ōrbīs
īn cōmmūnĕ nĕfās, īnfēstīsque ōbvĭă sīgnīs
sīgnă, părēs ăquĭlās ēt pīlă mĭnāntĭă pīlīs.
Quīs fŭrŏr, ō cīvēs, quaē tāntă lĭcēntĭă fērrī
gēntĭbŭs īnvīsīs Lătĭūm praēbērĕ crŭōrēm!
Cūmquĕ sŭpērbă fŏrēt Băbўlōn spōliāndă trŏpaēīs
Aūsŏnĭīs ūmbrāque ērrārēt Crāssŭs ĭnūltā,
bēllă gĕrī plăcŭīt nūllōs hăbĭtūră trĭūmphōs?
Heū quāntūm tērraē pŏtŭīt pĕlăgīquĕ părārī
hōc quēm cīvīlēs haūsērūnt sānguĭnĕ dēxtraē,
ūndĕ vĕnīt Tītān, ēt nōx ŭbĭ sīdĕră cōndīt,
quāquĕ dĭēs mĕdĭūs flāgrāntĭbŭs aēstŭăt hōrīs
ēt quā brūmă rĭgēns āc nēscĭă vērĕ rĕmīttī
āstrīngīt Scўthĭcūm glăcĭālī frīgŏrĕ pōntūm!
Sūb iŭgă iām Sērēs, iām bārbărŭs īssĕt Ărāxēs,
ēt gēns sī quă iăcēt nāscēntī cōnscĭă Nīlō.
Tūm, sī tāntŭs ămōr bēllī tĭbĭ, Rōmă, nĕfāndī,
tōtūm sūb Lătĭās lēgēs cūm mīsĕrĭs ōrbēm,
īn tē vērtĕ mănūs; nōndūm tĭbĭ dēfŭĭt hōstīs.
Āt nūnc sēmĭrŭtīs pēndēnt quōd moēnĭă tēctīs
ūrbĭbŭs Ītălĭaē lāpsīsque īngēntĭă mūrīs
sāxă iăcēnt nūllōquĕ dŏmūs cūstōdĕ tĕnēntūr
rārŭs ĕt āntīquīs hăbĭtātŏr ĭn ūrbĭbŭs ērrāt,
hōrrĭdă quōd dūmīs mūltōsque ĭnărātă pĕr ānnōs
Hēspĕrĭa ēst dēsūntquĕ mănūs pōscēntĭbŭs ārvīs,
nōn tū, Pŷrrhĕ fĕrōx, nēc tāntīs clādĭbŭs aūctōr
Poēnŭs ĕrīt; nūllī pĕnĭtūs dēscēndĕrĕ fērrō
cōntĭgĭt; āltă sĕdēnt cīvīlīs vūlnĕră dēxtraē.
Quōd sī nōn ălĭām vēntūrō fātă Nĕrōnī
īnvēnērĕ vĭām māgnōque aētērnă părāntūr
rēgnă dĕīs caēlūmquĕ sŭō sērvīrĕ Tŏnāntī
nōn nĭsĭ saēvōrūm pŏtŭīt pōst bēllă gĭgāntūm,
iām nĭhĭl, ō sŭpĕrī, quĕrĭmūr, scĕlĕra īstă nĕfāsquĕ
hāc mērcēdĕ plăcēnt; dīrōs Phārsālĭă cāmpōs
īmplĕăt ēt Poēnī sătŭrēntūr sānguĭnĕ mānēs;
ūltĭmă fūnēstā cōncūrrānt proēlĭă Mūndā;
hīs, Caēsār, Pĕrŭsīnă fămēs Mŭtĭnaēquĕ lăbōrēs
āccēdānt fātīs ēt quās prĕmĭt āspĕră clāssēs
Leūcăs ĕt ārdēntī sērvīlĭă bēllă sŭb Aētnā:
mūltūm Rōmă tămēn dēbēt cīvīlĭbŭs ārmīs,
quōd tĭbĭ rēs ācta ēst. Tē, cūm stătĭōnĕ pĕrāctā
āstră pĕtēs sērūs, praēlātī rēgĭă caēlī
ēxcĭpĭēt gaūdēntĕ pŏlō; seū scēptră tĕnērĕ,
seū tē flāmmĭgĕrōs Phoēbī cōnscēndĕrĕ cūrrūs,
tēllūrēmquĕ nĭhīl mūtātō sōlĕ tĭmēntēm
īgnĕ văgō lūstrārĕ iŭvēt, tĭbĭ nūmĭne ăb ōmnī
cēdētūr, iūrīsquĕ tŭī nātūră rĕlīnquēt,
quīs dĕŭs ēssĕ vĕlīs, ŭbĭ rēgnūm pōnĕrĕ mūndī.
Sēd nĕque ĭn ārctōō sēdēm tĭbĭ lēgĕrĭs ōrbĕ,
nēc pŏlŭs āvērsī călĭdūs quā vērgĭtŭr aūstrī,
ūndĕ tŭām vĭdĕās ōblīquō sīdĕrĕ Rōmām.
Aēthĕrĭs īmmēnsī pārtēm sī prēssĕrĭs ūnām,
sēntĭĕt āxĭs ŏnūs. Lībrātī pōndĕră caēlī
ōrbĕ tĕnē mĕdĭō; pārs aēthĕrĭs īllă sĕrēnī
tōtă văcēt, nūllaēque ōbstēnt ā Caēsărĕ nūbēs.
Tūm gĕnŭs hūmānūm pŏsĭtīs sĭbĭ cōnsŭlăt ārmīs,
īnquĕ vĭcēm gēns ōmnĭs ămēt; pāx mīssă pĕr ōrbēm
fērrĕă bēllĭgĕrī cōmpēscāt līmĭnă Iānī.
Sēd mĭhĭ iām nūmēn, nēc, sī tē pēctŏrĕ vātēs
āccĭpĭō, Cīrrhaēă vĕlīm sēcrētă mŏvēntēm
sōllĭcĭtārĕ dĕūm Bācchūmque āvērtĕrĕ Nŷsā:
tū sătĭs ād vīrēs Rōmāna īn cārmĭnă dāndās.
Fērt ănĭmūs caūsās tāntārum ēxprōmĕrĕ rērūm,
īmmēnsūmque ăpĕrītŭr ŏpūs, quĭd ĭn ārmă fŭrēntēm
īmpŭlĕrīt pŏpŭlūm, quīd pācem ēxcūssĕrĭt ōrbī:
īnvĭdă fātōrūm sĕrĭēs sūmmīsquĕ nĕgātūm
stārĕ dĭū nĭmĭōquĕ grăvēs sūb pōndĕrĕ lāpsūs
nēc sē Rōmă fĕrēns. Sīc cūm cōmpāgĕ sŏlūtā
saēcŭlă tōt mūndī sūprēmă cŏēgĕrĭt hōră,
āntīquūm rĕpĕtēns ĭtĕrūm chăŏs, ōmnĭă mīxtīs
sīdĕră sīdĕrĭbūs cōncūrrēnt, īgnĕă pōntūm
āstră pĕtēnt, tēllūs ēxtēndĕrĕ lītŏră nōlēt
ēxcĭpĭētquĕ frĕtūm, frātrī cōntrārĭă Phoēbē
ībĭt ĕt ōblīquūm bīgās ăgĭtārĕ pĕr ōrbēm
īndīgnātă dĭēm pōscēt sĭbĭ, tōtăquĕ dīscōrs
māchĭnă dīvūlsī tūrbābīt foēdĕră mūndī.
Īn sē māgnă rŭūnt; laētīs hūnc nūmĭnă rēbūs
crēscēndī pŏsŭērĕ mŏdūm. Nēc gēntĭbŭs ūllīs
cōmmŏdăt īn pŏpŭlūm tērraē pĕlăgīquĕ pŏtēntēm
īnvĭdĭām Fōrtūnă sŭām: tū caūsă mălōrūm
fāctă trĭbūs dŏmĭnīs cōmmūnīs, Rōmă, nĕc ūmquām
īn tūrbām mīssī fērālĭă foēdĕră rēgnī.
Ō mălĕ cōncōrdēs nĭmĭāquĕ cŭpīdĭnĕ caēcī!
Quīd mīscēre iŭvāt vīrēs ōrbēmquĕ tĕnērĕ
īn mĕdĭō? Dūm tērră frĕtūm tērrāmquĕ lĕvābīt
āēr ēt lōngī vōlvēnt Tītānă lăbōrēs
nōxquĕ dĭēm caēlō tŏtĭdēm pēr sīgnă sĕquētūr,
nūllă fĭdēs rēgnī sŏcĭīs, ōmnīsquĕ pŏtēstās
īmpătĭēns cōnsōrtĭs ĕrīt. Nēc gēntĭbŭs ūllīs
crēdĭtĕ, nēc lōngē fātōrum ēxēmplă pĕtāntūr:
frātērnō prīmī mădŭērūnt sānguĭnĕ mūrī.
Nēc prĕtĭūm tāntī tēllūs pōntūsquĕ fŭrōrīs
tūnc ĕrăt: ēxĭgŭūm dŏmĭnōs cōmmīsĭt ăsŷlūm.
Tēmpŏrĭs āngūstī mānsīt cōncōrdĭă dīscōrs,
pāxquĕ fŭīt nōn spōntĕ dŭcūm; nām sōlă fŭtūrī
Crāssŭs ĕrāt bēllī mĕdĭūs mŏră. Quālĭtĕr ūndās
quī sĕcăt ēt gĕmĭnūm grăcĭlīs mărĕ sēpărăt Īsthmōs
nēc pătĭtūr cōnfērrĕ frĕtūm, sī tērră rĕcēdāt,
Iōnīum Aēgaēō frāngēt mărĕ: sīc ŭbĭ saēvă
ārmă dŭcūm dĭrĭmēns mĭsĕrāndō fūnĕrĕ Crāssūs
Āssўrĭās Lătĭō măcŭlāvīt sānguĭnĕ Cārrhās,
Pārthĭcă Rōmānōs sōlvērūnt dāmnă fŭrōrēs.
Plūs īllā vōbīs ăcĭē quām crēdĭtĭs āctūmst,
Ārsăcĭdaē: bēllūm vīctīs cīvīlĕ dĕdīstīs.
Dīvĭdĭtūr fērrō rēgnūm, pŏpŭlīquĕ pŏtēntīs,
quaē mărĕ, quaē tērrās, quaē tōtūm pōssĭdĕt ōrbēm
nōn cēpīt fōrtūnă dŭōs. Nām pīgnŏră iūnctī
sānguĭnĭs ēt dīrō fērālēs ōmĭnĕ taēdās
ābstŭlĭt ād mānēs Pārcārūm Iūlĭă saēvā
īntērcēptă mănū. Quōd sī tĭbĭ fātă dĕdīssēnt
māiōrēs īn lūcĕ mŏrās, tū sōlă fŭrēntēm
īndĕ vĭrūm pŏtĕrās ātque hīnc rĕtĭnērĕ părēntēm
ārmātāsquĕ mănūs ēxcūssō iūngĕrĕ fērrō,
ūt gĕnĕrōs sŏcĕrīs mĕdĭaē iūnxērĕ Săbīnaē.
Mōrtĕ tŭā dīscūssă fĭdēs, bēllūmquĕ mŏvērĕ
pērmīssūm dŭcĭbūs. Stĭmŭlōs dĕdĭt aēmŭlă vīrtūs:
tū, nŏvă nē vĕtĕrēs ōbscūrēnt āctă trĭūmphōs
ēt vīctīs cēdāt pīrātĭcă laūrĕă Gāllīs,
Māgnĕ, tĭmēs; tē iām sĕrĭēs ūsūsquĕ lăbōrūm
ērĭgĭt īmpātiēnsquĕ lŏcī fōrtūnă sĕcūndī.
Nēc quēmquām iām fērrĕ pŏtēst Caēsārvĕ prĭōrēm
Pōmpĕĭūsvĕ părēm. Quīs iūstĭŭs īndŭĭt ārmă?
scīrĕ nĕfās; māgnō sē iūdĭcĕ quīsquĕ tŭētūr:
vīctrīx caūsă dĕīs plăcŭīt, sēd vīctă Cătōnī.
Nēc cŏĭērĕ părēs. Āltēr vērgēntĭbŭs ānnīs
īn sĕnĭūm lōngōquĕ tŏgaē trānquīllĭŏr ūsū
dēdĭdĭcīt iām pācĕ dŭcēm, fāmaēquĕ pĕtītōr
mūltă dăre īn vūlgūs, tōtūs pŏpŭlārĭbŭs aūrīs
īmpēllī, plaūsūquĕ sŭī gaūdērĕ thĕātrī,
nēc rĕpărārĕ nŏvās vīrēs, mūltūmquĕ prĭōrī
crēdĕrĕ fōrtūnaē. Stāt, māgnī nōmĭnĭs ūmbră,
quālīs frūgĭfĕrō quērcūs sūblīmĭs ĭn āgrō
ēxŭvĭās vĕtĕrīs pŏpŭlī sācrātăquĕ gēstāns
dōnă dŭcūm; nēc iām vălĭdīs rādīcĭbŭs haērēt,
pōndĕrĕ fīxă sŭo ēst, nūdōsquĕ pĕr āĕră rāmōs
ēffūndēns, trūncō nōn frōndĭbŭs ēffĭcĭt ūmbrām;
sēd quāmvīs prīmō nūtēt cāsūră sŭb Eūrō,
tōt cīrcūm sīlvaē fīrmō sē rōbŏrĕ tōllānt,
sōlă tămēn cŏlĭtūr. Sēd nōn īn Caēsărĕ tāntūm
nōmĕn ĕrāt nēc fāmă dŭcīs, sēd nēscĭă vīrtūs
stārĕ lŏcō, sōlūsquĕ pŭdōr nōn vīncĕrĕ bēllō;
ācĕr ĕt īndŏmĭtūs, quō spēs quōque īră vŏcāssēt
fērrĕ mănum, ēt nūmquām tĕmĕrāndō pārcĕrĕ fērrō,
sūccēssūs ūrgērĕ sŭōs, īnstārĕ făvōrī
nūmĭnĭs, īmpēllēns quīdquīd sĭbĭ sūmmă pĕtēntī
ōbstārēt, gaūdēnsquĕ vĭām fēcīssĕ rŭīnā.
Quālĭtĕr ēxprēssūm vēntīs pēr nūbĭlă fūlmēn
aēthĕrĭs īmpūlsī sŏnĭtū mūndīquĕ frăgōrĕ
ēmĭcŭīt rūpītquĕ dĭēm pŏpŭlōsquĕ păvēntēs
tērrŭĭt ōblīquā praēstrīngēns lūmĭnă flāmmā;
īn sŭă tēmplă fŭrīt, nūllāque ēxīrĕ vĕtāntĕ
mātĕrĭā māgnāmquĕ cădēns māgnāmquĕ rĕvērtēns
dāt strāgēm lātē spārsōsquĕ rĕcōllĭgĭt īgnēs.
Haē dŭcĭbūs caūsaē; sŭbĕrānt sēd pūblĭcă bēllī
sēmĭnă, quaē pŏpŭlōs sēmpēr mērsērĕ pŏtēntēs.
Nāmque ŭt ŏpēs nĭmĭās mūndō fōrtūnă sŭbāctō
īntŭlĭt, ēt rēbūs mōrēs cēssērĕ sĕcūndīs,
praēdăque ĕt hōstīlēs lūxūm sŭăsērĕ răpīnaē,
nōn aūrō tēctīsvĕ mŏdūs, mēnsāsquĕ prĭōrēs
āspērnātă fămēs; cūltūs gēstārĕ dĕcōrōs
vīx nŭrĭbūs răpŭērĕ mărēs; fēcūndă vĭrōrūm
paūpērtās fŭgĭtūr, tōtōque āccērsĭtŭr ōrbĕ
quō gēns quaēquĕ pĕrīt: tūnc lōngōs iūngĕrĕ fīnēs
āgrōrum, ēt quōndām dūrō sūlcātă Cămīllī
vōmĕre ĕt āntīquōs Cŭrĭōrūm pāssă lĭgōnēs
lōngă sŭb īgnōtīs ēxtēndĕrĕ rūră cŏlōnīs.
Nōn ĕrăt īs pŏpŭlūs quēm pāx trānquīllă iŭvārēt,
quēm sŭă lībērtās īmmōtīs pāscĕrĕt ārmīs.
Īnde īraē făcĭlēs ēt, quōd suāsīssĕt ĕgēstās,
vīlĕ nĕfās māgnūmquĕ dĕcūs fērrōquĕ pĕtēndūm
plūs pătrĭā pŏtŭīssĕ sŭā, mēnsūrăquĕ iūrīs
vīs ĕrăt; hīnc lēgēs ēt plēbīs scītă cŏāctaē
ēt cūm cōnsŭlĭbūs tūrbāntēs iūră trĭbūnī;
hīnc rāptī fāscēs prĕtĭō sēctōrquĕ făvōrīs
īpsĕ sŭī pŏpŭlūs lētālīsque āmbĭtŭs Ūrbī
ānnŭă vēnālī rĕfĕrēns cērtāmĭnă Cāmpō;
hīnc ūsūră vŏrāx ăvĭdūmque īn tēmpŏră faēnūs
ēt cōncūssă fĭdēs ēt mūltīs ūtĭlĕ bēllūm.
Iām gĕlĭdās Caēsār cūrsū sŭpĕrāvĕrăt Ālpēs
īngēntīsque ānīmŏ mŏtūs bēllūmquĕ fŭtūrūm
cēpĕrăt. Ūt vēntum ēst pārvī Rŭbĭcōnĭs ăd ūndās,
īngēns vīsă dŭcī pătrĭaē trĕpĭdāntĭs ĭmāgō
clāră pĕr ōbscūrām vūltū maēstīssĭmă nōctēm,
tūrrĭgĕrō cānōs ēffūndēns vērtĭcĕ crīnēs,
caēsărĭē lăcĕrā nūdīsque ādstārĕ lăcērtīs
ēt gĕmĭtū pērmīxtă lŏquī: "Quō tēndĭtĭs ūltrā?
quō fērtīs mĕă sīgnă, vĭrī? sī iūrĕ vĕnītīs,
sī cīvēs, hūc ūsquĕ lĭcēt." Tūnc pērcŭlĭt hōrrōr
mēmbră dŭcīs, rĭgŭērĕ cŏmaē, grēssūmquĕ cŏhērcēns
lānguŏr ĭn ēxtrēmā tĕnŭīt vēstīgĭă rīpā.
Mox ait: "O magnae qui moenia prospicis urbis
Tārpĕĭā dē rūpĕ, Tŏnāns, Phrўgĭīquĕ pĕnātēs
gēntĭs Ĭūlēae ēt rāptī sēcrētă Quĭrīnī
ēt rĕsĭdēns cēlsā Lătĭārīs Iūppĭtĕr Ālbā
Vēstālēsquĕ fŏcī sūmmīque ō nūmĭnĭs īnstār,
Rōmă, făvē coēptīs; nōn tē fŭrĭālĭbŭs ārmīs
pērsĕquŏr; ēn ādsūm, vīctōr tērrāquĕ mărīquĕ,
Caēsăr, ŭbīquĕ tŭūs (lĭcĕāt mŏdŏ), nūnc quŏquĕ, mīlēs.
Īlle ĕrĭt, īllĕ nŏcēns, quī mē tĭbĭ fēcĕrĭt hōstēm."
Īndĕ mŏrās sōlvīt bēllī tŭmĭdūmquĕ pĕr āmnēm
sīgnă tŭlīt prŏpĕrē; sīc ūt squālēntĭbŭs ārvīs
aēstĭfĕraē Lĭbўēs vīsō lĕŏ cōmmĭnŭs hōstĕ
sūbsēdīt dŭbĭūs, tōtām dūm cōllĭgĭt īrām;
mōx ŭbĭ sē saēvaē stĭmŭlāvīt vērbĕrĕ caūdaē
ērēxītquĕ iŭbam ēt vāstō grăvĕ mūrmŭr hĭātū
īnfrĕmŭīt, tūnc, tōrtă lĕvīs sī lāncĕă Maūrī
haērĕăt aūt lātūm sŭbĕānt vēnābŭlă pēctūs,
pēr fērrūm tāntī sēcūrūs vūlnĕrĭs ēxīt.
Fōntĕ cădīt mŏdĭcō pārvīsque īmpēllĭtŭr ūndīs
pūnīceūs Rŭbĭcōn, cūm fērvĭdă cāndŭĭt aēstās,
pērque īmās sērpīt vāllēs ēt Gāllĭcă cērtūs
līmĕs ăb Aūsŏnĭīs dīstērmĭnăt ārvă cŏlōnīs.
Tūm vīrēs praēbēbăt hĭēms, ātque aūxĕrăt ūndās
tērtĭă iām grăvĭdō plŭvĭālīs Cŷnthĭă cōrnū
ēt mădĭdīs eūrī rĕsŏlūtaē flātĭbŭs Ālpēs.
Prīmŭs ĭn ōblīquūm sŏnĭpēs ōppōnĭtŭr āmnēm
ēxcēptūrŭs ăquās; mōllī tūm cētĕră rūmpīt
tūrbă vădō făcĭlēs iām frāctī flūmĭnĭs ūndās.
Caēsăr, ŭt ādvērsām sŭpĕrātō gūrgĭtĕ rīpām
āttĭgĭt Hēspĕrĭaē vĕtĭtīs ēt cōnstĭtĭt ārvīs,
"Hīc," ăĭt "hīc pācēm tĕmĕrātăquĕ iūră rĕlīnquō;
tē, Fōrtūnă, sĕquōr; prŏcŭl hīnc iām foēdĕră sūntō.
Crēdĭdĭmūs fātīs, ūtēndum ēst iūdĭcĕ bēllō."
Sīc fātūs nōctīs tĕnĕbrīs răpĭt āgmĭnă dūctōr
īmpĭgĕr; īt tōrtō Bălĕārīs vērbĕrĕ fūndaē
ōcĭŏr ēt mīssā Pārthī pōst tērgă săgīttā
vīcīnūmquĕ mĭnāx īnvādĭt Ărīmĭnum, ĕt īgnēs
sōlīs lūcĭfĕrō fŭgĭēbānt āstră rĕlīctō.
Iāmquĕ dĭēs prīmōs bēllī vīsūră tŭmūltūs
ēxŏrĭtūr; seū spōntĕ dĕūm, seū tūrbĭdŭs aūstēr
īmpŭlĕrāt, maēstām tĕnŭērūnt nūbĭlă lūcēm.
Cōnstĭtĭt ūt cāptō iūssūs dēpōnĕrĕ mīlēs
sīgnă fŏrō, strīdōr lĭtŭūm clāngōrquĕ tŭbārūm
nōn pĭă cōncīnvīt cūm raūcō clāssĭcă cōrnū.
Rūptă quĭēs pŏpŭlī, strātīsque ēxcītă iŭvēntūs
dērĭpŭīt sācrīs ādfīxă pĕnātĭbŭs ārmă
quaē pāx lōngă dăbāt; nūdā iām crātĕ flŭēntīs
īnvādūnt clĭpĕōs cūrvātăquĕ cūspĭdĕ pīlă
ēt scābrōs nīgraē mōrsū rōbīgĭnĭs ēnsēs.
Vt nōtaē fūlsēre ăquĭlaē Rōmānăquĕ sīgnă
ēt cēlsūs mĕdĭō cōnspēctŭs ĭn āgmĭnĕ Caēsār,
dērĭgŭērĕ mĕtū; gĕlĭdūs păvŏr ōccŭpăt ārtūs,
ēt tăcĭtō mūtōs vōlvūnt īn pēctŏrĕ quēstūs:
"Ō mălĕ vīcīnīs haēc moēnĭă cōndĭtă Gāllīs,
ō trīstī dāmnātă lŏcō! pāx āltă pĕr ōmnīs
ēt trānquīllă quĭēs pŏpŭlōs; nōs praēdă fŭrēntūm
prīmăquĕ cāstră sŭmūs. Mĕlĭūs, Fōrtūnă, dĕdīssēs
ōrbĕ sŭb ēōō sēdēm gĕlĭdāquĕ sŭb ārctō
ērrāntēsquĕ dŏmōs, Lătĭī quām claūstră tŭērī.
Nōs prīmī Sĕnŏnūm mōtūs Cīmbrūmquĕ fŭrēntēm
vīdĭmŭs ēt Mārtēm Lĭbўēs cūrsūmquĕ fŭrōrīs
Teūtŏnĭcī; quŏtĭēns Rōmām fōrtūnă lăcēssīt,
hāc ĭtĕr ēst bēllīs." Gĕmĭtū sīc quīsquĕ lătēntī,
nōn aūsūs tĭmŭīssĕ pălām; vōx nūllă dŏlōrī
crēdĭtă; sēd quāntūm, vŏlŭcrēs cūm brūmă cŏhērcēt,
rūră sĭlēnt mĕdĭūsquĕ tăcēt sĭnĕ mūrmŭrĕ pōntūs,
tāntă quĭēs. Nōctīs gĕlĭdās lūx sōlvĕrăt ūmbrās,
ēccĕ făcēs bēllī dŭbĭaēque īn proēlĭă mēntī
ūrguēntēs āddūnt stĭmŭlōs cūnctāsquĕ pŭdōrīs
rūmpūnt fātă mŏrās; iūstōs fōrtūnă lăbōrāt
ēssĕ dŭcīs mōtūs ēt caūsās īnvĕnĭt ārmīs:
ēxpŭlĭt āncĭpĭtī dīscōrdēs Ūrbĕ trĭbūnōs
vīctō iūrĕ mĭnāx iāctātīs cūrĭă Grācchīs.
Hōs iām mōtă dŭcīs vīcīnăquĕ sīgnă pĕtēntēs
aūdāx vēnālī cŏmĭtātūr Cūrĭŏ līnguā,
vōx quōndām pŏpŭlī lībērtātēmquĕ tŭērī
aūsŭs ĕt ārmātōs plēbī mīscērĕ pŏtēntēs.
Vtquĕ dŭcēm vărĭās vōlvēntēm pēctŏrĕ cūrās
cōnspēxīt: "Dūm vōcĕ tŭaē pŏtŭērĕ iŭvārī,
Caēsăr," ăīt "pārtēs, quămŭīs nōlēntĕ sĕnātū,
trāxĭmŭs īmpĕrĭūm, tūnc cūm mĭhĭ rōstră tĕnērĕ
iūs ĕrăt ēt dŭbĭōs īn tē trānsfērrĕ Quĭrītēs
Āt pōstquām lēgēs bēllō sīlvērĕ cŏāctaē,
pēllĭmŭr ē pătrĭīs lărĭbūs pătĭmūrquĕ vŏlēntēs
ēxĭlĭūm; tŭă nōs făcĭēt vīctōrĭă cīvēs.
Dūm trĕpĭdānt nūllō fīrmātaē rōbŏrĕ pārtēs,
tōllĕ mŏrās; sēmpēr nŏcŭīt dīffērrĕ părātīs.
Pār lăbŏr ātquĕ mĕtūs prĕtĭō māiōrĕ pĕtūntūr:
bēllāntēm gĕmĭnīs tĕnŭīt tē Gāllĭă lūstrīs,
pārs quŏtă tērrārūm? Făcĭlī sī proēlĭă paūcă
gēssĕrĭs ēvēntū, tĭbĭ Rōmă sŭbēgĕrĭt ōrbēm
Nūnc nĕquĕ tē lōngī rĕmĕāntēm pōmpă trĭūmphī
ēxcĭpĭt, aūt sācrās pōscūnt Căpĭtōlĭă laūrūs;
līvŏr ĕdāx tĭbĭ cūnctă nĕgāt, gēntēsquĕ sŭbāctās
vīx īmpūnĕ fĕrēs. Sŏcĕrūm dēpēllĕrĕ rēgnō
dēcrētūm gĕnĕro ēst; pārtīrī nōn pŏtĕs ōrbēm,
sōlŭs hăbērĕ pŏtēs." Sīc pōstquām fātŭs, ĕt īpsī
īn bēllūm prōnō tāntūm tămĕn āddĭdĭt īraē
āccēndītquĕ dŭcēm, quāntūm clāmōrĕ iŭvātūr
Ēleūs sōnīpēs, quămŭīs iām cārcĕrĕ claūsō
īmmĭnĕāt fŏrĭbūs prōnūsquĕ rĕpāgŭlă lāxēt.
Cōnvŏcăt ārmātōs ēxtēmplo ād sīgnă mănīplōs,
ūtquĕ sătīs trĕpĭdūm tūrbā coēūntĕ tŭmūltūm
cōmpŏsŭīt vūltū dēxtrāquĕ sĭlēntĭă iūssīt:
"Bēllōrum ō sŏcĭī, quī mīllĕ pĕrīcŭlă Mārtīs
mēcum" ăĭt "ēxpērtī dĕcĭmō iām vīncĭtĭs ānnō,
hōc crŭŏr ārctōīs mĕrŭīt dīffūsŭs ĭn ārvīs
vūlnĕrăque ēt mōrtēs hĭĕmēsquĕ sŭb Ālpĭbŭs āctaē?
Nōn sĕcŭs īngēntī bēllōrūm Rōmă tŭmūltū
cōncŭtĭtūr quām sī Poēnūs trānscēndĕrĭt Ālpēs
Hānnĭbăl: īmplēntūr vălĭdaē tīrōnĕ cŏhōrtēs;
īn clāssēm cădĭt ōmnĕ nĕmūs; tērrāquĕ mărīquĕ
iūssūs Caēsăr ăgī. Quīd? Sī mĭhĭ sīgnă iăcērēnt
Mārtĕ sŭb ādvērsō rŭĕrēntque īn tērgă fĕrōcēs
Gāllōrūm pŏpŭlī? Nūnc cūm fōrtūnă sĕcūndīs
mēcūm rēbŭs ăgāt sŭpĕrīque ād sūmmă vŏcāntēs,
tēntāmūr. Vĕnĭāt lōngā dūx pācĕ sŏlūtūs
mīlĭtĕ cūm sŭbĭtō pārtēsque īn bēllă tŏgātaē
Mārcēllūsquĕ lŏquāx ēt nōmĭnă vānă, Cătōnēs.
Scīlĭcĕt ēxtrēmī Pōmpēium ēmptīquĕ clĭēntēs
cōntĭnŭō pēr tōt sătĭābūnt tēmpŏră rēgnō!
Īllĕ rĕgēt cūrrūs nōndūm pătĭēntĭbŭs ānnīs;
īllĕ sĕmēl rāptōs nūmquām dīmīttĕt hŏnōrēs.
Quīd iām rūră quĕrār tōtūm sūbprēssă pĕr ōrbēm
āc iūssām sērvīrĕ fămēm? quīs cāstră tĭmēntī
nēscīt mīxtă fŏrō, glădĭī cūm trīstĕ mĭcāntēs
iūdĭcĭum īnsŏlĭtā trĕpĭdūm cīnxērĕ cŏrōnā,
ātque aūsō mĕdĭās pērrūmpĕrĕ mīlĭtĕ lēgēs,
Pōmpēiānă rĕūm claūsērūnt sīgnă Mĭlōnēm?
Nūnc quŏquĕ nē lāssūm tĕnĕāt prīvātă sĕnēctūs,
bēllă nĕfāndă părāt suētūs cīvīlĭbŭs ārmīs
ēt dŏcĭlīs Sūllām scĕlĕrūm vīcīssĕ măgīstrūm;
ūtquĕ fĕraē tīgrēs nūmquām pŏsŭērĕ fŭrōrēm,
quās nĕmŏre Hŷrcānō, mātrūm dūm lūstră sĕquūntūr,
āltūs caēsōrūm pāvīt crŭŏr ārmēntōrūm,
sīc ēt Sūllānūm sŏlĭtō tĭbĭ lāmbĕrĕ fērrūm
dūrāt, Māgnĕ, sĭtīs. nūllūs sĕmĕl ōrĕ rĕcēptūs
pōllūtās pătĭtūr sānguīs mānsuēscĕrĕ faūcēs.
Quēm tămĕn īnvĕnĭēt tām lōngă pŏtēntĭă fīnēm?
Quīs scĕlĕrūm mŏdŭs ēst? ēx hōc iām te, īmprŏbĕ, rēgnō
īllĕ tŭūs sāltēm dŏcĕāt dēscēndĕrĕ Sūllă.
Pōst Cĭlĭcāsnĕ văgōs ēt lāssī Pōntĭcă rēgīs
proēlĭă bārbărĭcō vīx cōnsūmmātă vĕnēnō
ūltĭmă Pōmpĕĭō dăbĭtūr prōvīncĭă Caēsār,
quōd nōn vīctrīcēs ăquĭlās dēpōnĕrĕ iūssūs
pārŭĕrīm? mĭhĭ sī mērcēs ērēptă lăbōrūmst,
hīs sāltēm lōngī nōn cūm dŭcĕ praēmĭă bēllī
rēddāntūr; mīlēs sūb quōlĭbĕt īstĕ trĭūmphēt.
Cōnfĕrĕt ēxsānguīs quō sē pōst bēllă sĕnēctūs?
Quaē sēdēs ĕrĭt ēmĕrĭtīs? quaē rūră dăbūntūr,
quaē nōstēr vĕtĕrānŭs ărēt? quaē moēnĭă fēssīs?
Ān mĕlĭūs fīēnt pīrātaē, Māgnĕ, cŏlōnī?
Tōllĭtĕ iāmprīdēm vīctrīcĭă, tōllĭtĕ, sīgnă;
vīrĭbŭs ūtēndum ēst quās fēcĭmŭs. ārmă tĕnēntī
ōmnĭă dāt quī iūstă nĕgāt. nēc nūmĭnă dērūnt;
nām nĕquĕ praēdă mĕīs nĕquĕ rēgnūm quaērĭtŭr ārmīs:
dētrăhĭmūs dŏmĭnōs Ūrbī sērvīrĕ părātaē."
Dīxĕrăt; āt dŭbĭūm nōn clārō mūrmŭrĕ vūlgūs
sēcum īncērtă frĕmīt. Pĭĕtās pătrĭīquĕ pĕnātēs
quāmquām caēdĕ fĕrās mēntēs ănĭmōsquĕ tŭmēntīs
frāngūnt; sēd dīrō fērrī rĕvŏcāntŭr ămōrĕ
dūctōrīsquĕ mĕtū. sūmmī tūm mūnĕră pīlī
Laēlĭŭs ēmĕrĭtīquĕ gĕrēns īnsīgnĭă dōnī,
sērvātī cīvīs rĕfĕrēntēm praēmĭă quērcūm:
"Sī lĭcĕt," ēxclāmāt "Rōmānī māxĭmĕ rēctōr
nōmĭnĭs, ēt iūs ēst vērās ēxprōmĕrĕ vōcēs:
quōd tām lēntă tŭās tĕnŭīt pătĭēntĭă vīrēs,
cōnquĕrĭmūr. dērātnĕ tĭbī fīdūcĭă nōstrī?
Dūm mŏvĕt haēc călĭdūs spīrāntĭă cōrpŏră sānguīs,
ēt dūm pīlă vălēnt fōrtēs tōrquērĕ lăcērtī,
dēgĕnĕrēm pătĭērĕ tŏgām rēgnūmquĕ sĕnātūs?
Ūsque ădĕō mĭsĕrum ēst cīvīlī vīncĕrĕ bēllō?
Dūc ăgĕ pēr Scўthĭaē pŏpŭlōs, pĕr ĭnhōspĭtă Sŷrtīs
lītŏră, pēr călĭdās Lĭbўaē sĭtĭēntĭs hărēnās:
haēc mănŭs, ūt vīctūm pōst tērgă rĕlīnquĕrĕt ōrbēm,
Ōcĕănī tŭmĭdās rēmō cōmpēscŭĭt ūndās,
frēgĭt ĕt ārctōō spūmāntēm vērtĭcĕ Rhēnūm.
Iūssă sĕquī tām pōssĕ mĭhī quām vēllĕ nĕcēssēst.
Nēc cīvīs mĕŭs ēst īn quēm tŭă clāssĭcă, Caēsār,
aūdĭĕrō. pēr sīgnă dĕcēm fēlīcĭă cāstrīs
pērquĕ tŭōs iūrō quōcūmque ēx hōstĕ trĭūmphōs:
pēctŏrĕ sī frātrīs glădĭūm iŭgŭlōquĕ părēntīs
cōndĕrĕ mē iŭbĕās plēnaēque īn vīscĕră pārtū
cōniŭgĭs, īnvītā pĕrăgām tămĕn ōmnĭă dēxtrā;
sī spŏlĭārĕ dĕōs īgnēmque īmmīttĕrĕ tēmplīs,
nūmĭnă mīscēbīt cāstrēnsīs flāmmă mŏnētaē;
cāstră sŭpēr Tūscī sī pōnĕrĕ Thŷbrĭdĭs ūndās,
Hēspĕrĭōs aūdāx vĕnĭām mētātŏr ĭn āgrōs;
tū quōscūmquĕ vŏlēs īn plānum ēffūndĕrĕ mūrōs,
hīs ărĭēs āctūs dīspērgēt sāxă lăcērtīs,
īllă lĭcēt, pĕnĭtūs tōllī quām iūssĕrĭs ūrbēm,
Rōmă sĭt." hīs cūnctaē sĭmŭl ādsēnsērĕ cŏhōrtēs
ēlātāsque āltē quaēcūmque ād bēllă vŏcārēt,
prōmīsērĕ mănūs. īt tāntŭs ăd aēthĕră clāmōr
quāntūs, pīnĭfĕraē bŏrĕās cūm Thrācĭŭs Ōssaē
rūpĭbŭs īncŭbŭīt, cūrvātō rōbŏrĕ prēssaē
fīt sŏnŭs aūt rūrsūs rĕdĕūntĭs ĭn aēthĕră sīlvaē.
Caēsăr, ŭt āccēptūm tām prōnō mīlĭtĕ bēllūm
fātăquĕ fērrĕ vĭdēt, nē quō lānguōrĕ mŏrētūr
fōrtūnām, spārsās pēr Gāllĭcă rūră cŏhōrtēs
ēvŏcăt ēt Rōmām mōtīs pĕtĭt ūndĭquĕ sīgnīs.
Dēsĕrŭērĕ căvō tēntōrĭă fīxă Lĕmānnō
cāstrăquĕ quaē Vŏsĕgī cūrvām sŭpĕr ārdŭă rīpām
pūgnācēs pīctīs cŏhĭbēbānt Līngŏnĕs ārmīs.
Hī vădă līquērūnt Ĭsăraē, quī gūrgĭtĕ dūctūs
pēr tām mūltă sŭō, fāmaē māiōrĭs ĭn āmnēm
lāpsŭs, ăd aēquŏrĕās nōmēn nōn pērtŭlĭt ūndās.
Sōlvūntūr flāvī lōngā stătĭōnĕ Rŭtēnī;
mītĭs Ătāx Lătĭās gaūdēt nōn fērrĕ cărīnās
fīnĭs ĕt Hēspĕrĭaē, prōmōtō līmĭtĕ, Vārūs;
quāquĕ sŭb Hērcŭlĕō sācrātūs nūmĭnĕ pōrtūs
ūrgēt rūpĕ căvā pĕlăgūs (nōn cōrŭs ĭn īllūm
iūs hăbĕt aūt zĕphўrūs; sōlūs sŭă lītŏră tūrbāt
Cīrcĭŭs ēt tūtā prŏhĭbēt stătĭōnĕ Mŏnoēcī);
quāquĕ iăcēt lītūs dŭbĭūm quōd tērră frĕtūmquĕ
vīndĭcăt āltērnīs vĭcĭbūs, cūm fūndĭtŭr īngēns
Ōcĕănūs vēl cūm rĕfŭgīs sē flūctĭbŭs aūfērt.
Vēntŭs ăb ēxtrēmō pĕlăgūs sīc āxĕ vŏlūtēt
dēstĭtŭātquĕ fĕrēns, ān sīdĕrĕ mōtă sĕcūndō
Tēthўŏs ūndă văgaē lūnārĭbŭs aēstŭĕt hōrīs,
flāmmĭgĕr ān Tītān, ŭt ălēntēs haūrĭăt ūndās,
ērĭgăt Ōcĕănūm flūctūsque ād sīdĕră dūcāt,
quaērĭtĕ, quōs ăgĭtāt mūndī lăbŏr; āt mĭhĭ sēmpēr
tū, quaēcūmquĕ mŏvēs tām crēbrōs caūsă mĕātūs,
ūt sŭpĕrī vōlvērĕ, lătē. tūm rūră Nĕmētīs
quī tĕnĕt ēt rīpās Ătŭrī, quā lītŏrĕ cūrvō
mōllĭtĕr ādmīssūm claūdīt Tārbēllĭcŭs aēquōr,
sīgnă mŏvēt, gaūdētque āmōtō Sāntŏnŭs hōstĕ
ēt Bĭtŭrīx lōngīsquĕ lĕvēs Suēssōnĕs ĭn ārmīs.
Ōptĭmŭs ēxcūssō Leūcūs Rēmūsquĕ lăcērtō,
ōptĭmă gēns flēxīs īn gŷrūm Sēquănă frēnīs,
ēt dŏcĭlīs rēctōr mōnstrātī Bēlgă cŏvīnnī
Ārvērnīque aūsī Lătĭō sē fīngĕrĕ frātrēs
sānguĭne ăb Īlĭăcō pŏpŭlī nĭmĭūmquĕ rĕbēllīs
Nērvĭŭs, ēt caēsī pōllūtūs sānguĭnĕ Cōttaē
ēt quī tē lāxīs ĭmĭtāntūr, Sārmătă, brācīs,
Vāngiōnēs, Bătăvīquĕ trŭcēs, quōs aērĕ rĕcūrvō
strīdēntēs ăcŭērĕ tŭbaē; quā Cīngă pĕrērrāt
gūrgĭtĕ, quā Rhŏdănūs rāptūm vēlōcĭbŭs ūndīs
īn mărĕ fērt Ărărīm, quā mōntĭbŭs ārdŭă sūmmīs
gēns hăbĭtāt cānā pēndēntēs rūpĕ Cĕbēnnās.
Pīctŏnĕs īmmūnēs sŭbĭgūnt sŭă rūră; nĕc ūltrā
īnstăbĭlēs Tŭrŏnēs cīrcūmsĭtă cāstră cŏērcēnt.
Īn nĕbŭlīs, Mĕdŭānă, tŭīs mārcērĕ pĕrōsūs
Āndūs iām plăcĭdā Lĭgĕrīs rĕcrĕātŭr ăb ūndā.
Īnclĭtă Caēsărĕīs Gĕnăbōs dīssōlvĭtŭr ālīs.
Tū quŏquĕ laētātūs cōnvērtī proēlĭă, Trēvīr,
ēt nūnc tōnsĕ Lĭgūr, quōndām pēr cōllă dĕcōrĕ
crīnĭbŭs ēffūsīs tōtī praēlātĕ Cŏmātaē;
ēt quĭbŭs īmmītīs plācātūr sānguĭnĕ dīrō
Teūtātēs hōrrēnsquĕ fĕrīs āltārĭbŭs Ēsūs
ēt Tărănīs Scўthĭcaē nōn mītĭŏr āră Dĭānaē.
Vōs quŏquĕ, quī fōrtēs ănĭmās bēllōquĕ pĕrēmptās
laūdĭbŭs īn lōngūm vātēs dīmīttĭtĭs aēvūm,
plūrĭmă sēcūrī fūdīstīs cārmĭnă, bārdī.
Ēt vōs bārbărĭcōs rītūs mōrēmquĕ sĭnīstrūm
sācrōrūm, drŭĭdaē, pŏsĭtīs rĕpĕtīstĭs ăb ārmīs.
Sōlīs nōssĕ dĕōs ēt caēlī nūmĭnă vōbīs
aūt sōlīs nēscīrĕ dătūm; nĕmŏra āltă rĕmōtīs
īncŏlĭtīs lūcīs; vōbīs aūctōrĭbŭs ūmbraē
nōn tăcĭtās Ĕrĕbī sēdēs Dītīsquĕ prŏfūndī
pāllĭdă rēgnă pĕtūnt: rĕgĭt īdēm spīrĭtŭs ārtūs
ōrbe ălĭō; lōngaē, cănĭtīs sī cōgnĭtă, vītaē
mōrs mĕdĭa ēst. cērtē pŏpŭlī, quōs dēspĭcĭt ārctōs,
fēlīcēs ērrōrĕ sŭō, quōs īllĕ tĭmōrūm
māxĭmŭs haūt ūrguēt, lētī mĕtŭs. īndĕ rŭēndī
īn fērrūm mēns prōnă vĭrīs ănĭmaēquĕ căpācēs
mōrtĭs, ĕt īgnāvūm rĕdĭtūraē pārcĕrĕ vītaē.
Ēt vōs crīnĭgĕrōs bēllīs ārcērĕ Căŷcōs
ōppŏsĭtī pĕtĭtīs Rōmām Rhēnīquĕ fĕrōcēs
dēsĕrĭtīs rīpās ĕt ăpērtūm gēntĭbŭs ōrbēm.
Caēsăr, ŭt īmmēnsaē cōllēctō rōbŏrĕ vīrēs
aūdēndī māiōră fĭdēm fēcērĕ, pĕr ōmnēm
spārgĭtŭr Ītălĭām vīcīnăquĕ moēnĭă cōmplēt.
Vānă quŏque ād vērōs āccēssīt fāmă tĭmōrēs
īrrūpītque ănĭmōs pŏpŭlī clādēmquĕ fŭtūrām
īntŭlĭt ēt vēlōx prŏpĕrāntīs nūntĭă bēllī
īnnŭmĕrās sōlvīt fālsa īn praēcōnĭă līnguās.
Ēst quī, taūrĭfĕrīs ŭbĭ sē Mēvānĭă cāmpīs
ēxplĭcăt, aūdācīs rŭĕre īn cērtāmĭnă tūrmās
āffĕrăt, ēt quā Nār Tĭbĕrīno īllābĭtŭr āmnī,
bārbărĭcās saēvī dīscūrrĕrĕ Caēsărĭs ālās;
īpsum ōmnēs ăquĭlās cōllātăquĕ sīgnă fĕrēntēm
āgmĭnĕ nōn ūnō dēnsīsque īncēdĕrĕ cāstrīs.
Nēc quālēm mĕmĭnērĕ vĭdēnt: māiōrquĕ fĕrūsquĕ
mēntĭbŭs ōccūrrīt vīctōque īmmānĭŏr hōstĕ.
Hūnc īntēr Rhēnūm pŏpŭlōs Ālpēmquĕ iăcēntēs,
fīnĭbŭs ārctōīs pătrĭāque ā sēdĕ rĕvūlsōs,
pōnĕ sĕquī, iūssāmquĕ fĕrīs ā gēntĭbŭs Ūrbēm
Rōmānō spēctāntĕ răpī. Sīc quīsquĕ păvēndō
dāt vīrēs fāmaē, nūllōque aūctōrĕ mălōrūm,
quaē fīnxērĕ tĭmēnt. Nēc sōlūm vūlgŭs ĭnānī
pērcūssūm tērrōrĕ păvēt, sēd cūrĭa; ĕt īpsī
sēdĭbŭs ēxsīlvērĕ pătrēs, īnvīsăquĕ bēllī
cōnsŭlĭbūs fŭgĭēns māndāt dēcrētă sĕnātūs.
Tūnc quaē tūtă pĕtānt ēt quaē mĕtŭēndă rĕlīnquānt
īncērtī: quō quēmquĕ fŭgaē tŭlĭt īmpĕtŭs, ūrgēt
praēcĭpĭtēm pŏpŭlūm, sĕrĭēque haērēntĭă lōngā
āgmĭnă prōrūmpūnt; crēdās aūt tēctă nĕfāndās
cōrrĭpŭīssĕ făcēs aūt iām quătĭēntĕ rŭīnā
nūtāntēs pēndērĕ dŏmōs; sīc tūrbă pĕr ūrbēm
praēcĭpĭtī lŷmphātă grădū, vĕlŭt ūnĭcă rēbūs
spēs fŏrĕt ādflīctīs pătrĭōs ēxcēdĕrĕ mūrōs,
īncōnsūltă rŭīt. quālīs, cūm tūrbĭdŭs aūstēr
rēpŭlĭt ā Lĭbўcīs īmmēnsūm Sŷrtĭbŭs aēquōr
frāctăquĕ vēlĭfĕrī sōnvērūnt pōndĕră mālī,
dēsĭlĭt īn flūctūs dēsērtā pūppĕ măgīstēr
nāvĭtăque, ēt nōndūm spārsā cōmpāgĕ cărīnaē
naūfrăgĭūm sĭbĭ quīsquĕ făcīt; sīc ūrbĕ rĕlīctā
īn bēllūm fŭgĭtūr. Nūllūm iām lānguĭdŭs aēvō
ēvălŭīt rĕvŏcārĕ părēns cōniūnxvĕ mărītūm
flētĭbŭs, aūt pătrĭī, dŭbĭaē dūm vōtă sălūtīs
cōncĭpĕrēnt, tĕnŭērĕ lărēs; nēc līmĭnĕ quīsquām
haēsĭt, ĕt ēxtrēmō tūnc fōrsĭtăn ūrbĭs ămātaē
plēnŭs ăbīt vīsū; rŭĭt īrrĕvŏcābĭlĕ vūlgūs.
Ō făcĭlēs dărĕ sūmmă dĕōs ĕădēmquĕ tŭērī
dīffĭcĭlēs! Ūrbēm pŏpŭlīs vīctīsquĕ frĕquēntēm
gēntĭbŭs ēt gĕnĕrīs, cŏĕāt sī tūrbă, căpācēm
hūmānī făcĭlēm vēntūrō Caēsărĕ praēdām
īgnāvaē līquērĕ mănūs. cūm prēssŭs ăb hōstĕ
claūdĭtŭr ēxtērnīs mīlēs Rōmānŭs ĭn ōrīs,
ēffŭgĭt ēxĭgŭō nōctūrnă pĕrīcŭlă vāllō,
ēt sŭbĭtūs rāptī mūnīmĭnĕ caēspĭtĭs āggēr
praēbēt sēcūrōs īntrā tēntōrĭă sōmnōs:
tū tāntum aūdītō bēllōrūm nōmĭnĕ, Rōmă,
dēsĕrĕrīs; nōx ūnă tŭīs nōn crēdĭtă mūrīs.
Dāndă tămēn vĕnĭa ēst tāntōrūm, dāndă, păvōrūm:
Pōmpĕĭō fŭgĭēntĕ tĭmēnt. tūm nē quă fŭtūrī
spēs sāltēm trĕpĭdās mēntēs lĕvĕt, āddĭtă fātī
pēĭŏrīs mănĭfēstă fĭdēs, sŭpĕrīquĕ mĭnācēs
prōdĭgĭīs tērrās īmplērūnt, aēthĕră, pōntūm.
Īgnōta ōbscūraē vīdērūnt sīdĕră nōctēs
ārdēntēmquĕ pŏlūm flāmmīs caēlōquĕ vŏlāntēs
ōblīquās pĕr ĭnānĕ făcēs crīnēmquĕ tĭmēndī
sīdĕrĭs ēt tērrīs mūtāntēm rēgnă cŏmētēn.
Fūlgŏră fāllācī mĭcŭērūnt crēbră sĕrēnō
ēt vărĭās īgnīs tēnsō dĕdĭt āĕrĕ fōrmās:
nūnc iăcŭlūm lōngō, nūnc spārsō lūmĭnĕ lāmpās
ēmĭcŭīt caēlō. tăcĭtūm sĭnĕ nūbĭbŭs ūllīs
fūlmĕn ĕt ārctōīs răpĭēns dē pārtĭbŭs īgnēm
pērcūssīt Lătĭārĕ căpūt, stēllaēquĕ mĭnōrēs
pēr văcŭūm sŏlĭtaē nōctīs dēcūrrĕrĕ tēmpūs
īn mĕdĭūm vēnērĕ dĭēm, cōrnūquĕ cŏāctō
iām Phoēbē tōtō frātrēm cūm rēddĕrĕt ōrbĕ,
tērrārūm sŭbĭtā pērcūssa ēxpāllŭĭt ūmbrā.
Īpsĕ căpūt mĕdĭō Tītān cūm fērrĕt Ŏlŷmpō,
cōndĭdĭt ārdēntēs ātrā cālīgĭnĕ cūrrūs
īnvŏlŭītque ōrbēm tĕnĕbrīs gēntēsquĕ cŏēgīt
dēspērārĕ dĭēm; quālēm fŭgĭēntĕ pĕr ōrtūs
sōlĕ Thўēstēaē nōctēm dūxērĕ Mўcēnaē.
Ōră fĕrōx Sĭcŭlaē lāxāvīt Mūlcĭbĕr Aētnaē
nēc tŭlĭt īn caēlūm flāmmās, sēd vērtĭcĕ prōnō
īgnĭs ĭn Hēspĕrĭūm cĕcĭdīt lătŭs. Ātră Chărŷbdīs
sānguīneūm fūndō tōrsīt mărĕ. flēbĭlĕ saēvī
lātrāvērĕ cănēs. Vēstālī rāptŭs ăb ārā
īgnĭs ĕt ōstēndēns cōnfēctās flāmmă Lătīnās
scīndĭtŭr īn pārtēs gĕmĭnōquĕ căcūmĭnĕ sūrgīt
Thēbānōs ĭmĭtātă rŏgōs. tūm cārdĭnĕ tēllūs
sūbsēdīt, vĕtĕrēmquĕ iŭgīs nūtāntĭbŭs Ālpēs
dīscūssērĕ nĭvēm. Tēthŷs māiōrĭbŭs ūndīs
Hēspĕrĭām Cālpēn sūmmūmque īmplēvĭt Ătlāntă.
Īndĭgĕtēs flēvīssĕ dĕōs Ūrbīsquĕ lăbōrēm
tēstātōs sūdōrĕ lărēs dēlāpsăquĕ tēmplīs
dōnă sŭīs dīrāsquĕ dĭēm foēdāssĕ vŏlūcrēs
āccĭpĭmūs, sīlvīsquĕ fĕrās sūb nōctĕ rĕlīctīs
aūdācēs mĕdĭā pŏsŭīssĕ cŭbīlĭă Rōmā.
Tūm pĕcŭdūm făcĭlēs hūmāna ād mūrmŭră līnguaē,
mōnstrōsīque hŏmĭnūm pārtūs nŭmĕrōquĕ mŏdōquĕ
mēmbrōrūm, mātrēmquĕ sŭūs cōntērrŭĭt īnfāns;
dīrăquĕ pēr pŏpŭlūm Cūmānaē cārmĭnă vātīs
vūlgāntūr. tūm, quōs sēctīs, Bēllōnă lăcērtīs
saēvă mŏvēt, cĕcĭnērĕ dĕōs, crīnēmquĕ rŏtāntēs
sānguīneūm pŏpŭlīs ŭlŭlārūnt trīstĭă Gāllī.
Cōmpŏsĭtīs plēnaē gĕmŭērūnt ōssĭbŭs ūrnaē.
Tūnc frăgŏr ārmōrūm māgnaēquĕ pĕr āvĭă vōcēs
aūdītaē nĕmŏrum ēt vĕnĭēntēs cōmmĭnŭs ūmbraē,
quīquĕ cŏlūnt iūnctōs ēxtrēmīs moēnĭbŭs āgrōs,
dīffŭgĭūnt. īngēns ūrbēm cīngēbăt Ĕrīnŷs
ēxcŭtĭēns prōnām flāgrāntī vērtĭcĕ pīnūm
strīdēntīsquĕ cŏmās, Thēbānām quālĭs Ăgaūēn
īmpŭlĭt aūt saēvī cōntōrsīt tēlă Lўcūrgī
Eūmĕnĭs, aūt quālēm iūssū Iūnōnĭs ĭnīquaē
hōrrŭĭt Ālcīdēs, vīsō iām Dītĕ, Mĕgaērām.
Īnsōnvērĕ tŭbae, ēt quāntō clāmōrĕ cŏhōrtēs
mīscēntūr, tāntūm nōx ātră sĭlēntĭbŭs aūrīs
ēdĭdĭt. ē mĕdĭō vīsī cōnsūrgĕrĕ Cāmpō
trīstĭă Sūllānī cĕcĭnēre ōrācŭlă mānēs,
tōllēntēmquĕ căpūt gĕlĭdās Ănĭēnĭs ăd ūndās
āgrĭcŏlaē Mărĭūm frāctō fūgērĕ sĕpūlchrō.
Haēc prōptēr plăcŭīt Tūscōs dē mōrĕ vĕtūstō
āccīrī vātēs. quōrūm quī māxĭmŭs aēvō
Ārrūns īncŏlŭīt dēsērtaē moēnĭă Lūcaē,
fūlmĭnĭs ēdōctūs mōtūs vēnāsquĕ călēntēs
fībrārum ēt mŏnĭtūs ērrāntĭs ĭn āĕrĕ pīnnaē,
mōnstră iŭbēt prīmūm, quaē nūllō sēmĭnĕ dīscōrs
prōtŭlĕrāt nātūră, răpī stĕrĭlīquĕ nĕfāndōs
ēx ŭtĕrō fētūs īnfaūstīs ūrĕrĕ flāmmīs.
Mōx iŭbĕt ēt tōtām păvĭdīs ā cīvĭbŭs ūrbēm
āmbīri ēt, fēstō pūrgāntēs moēnĭă lūstrō,
lōngă pĕr ēxtrēmōs pōmērĭă cīngĕrĕ fīnēs
pōntĭfĭcēs, sācrī quĭbŭs ēst pērmīssă pŏtēstās.
Tūrbă mĭnōr rītū sĕquĭtūr sūccīnctă Găbīnō,
Vēstālēmquĕ chŏrūm dūcīt vīttātă săcērdōs,
Trōiānām sōlī cuī fās vīdīssĕ Mĭnērvām;
tūnc quī fātă dĕūm sēcrētăquĕ cārmĭnă sērvānt
ēt lōtām pārvō rĕvŏcānt Ālmōnĕ Cўbēbēn,
ēt dōctūs vŏlŭcrēs aūgūr sērvārĕ sĭnīstrās
sēptēmvīrque ĕpŭlīs fēstūs Tĭtĭīquĕ sŏdālēs
ēt Sălĭūs laētō pōrtāns āncīlĭă cōllō
ēt tōllēns ăpĭcēm gĕnĕrōsō vērtĭcĕ flāmēn.
Dūmque īlli ēffūsām lōngīs ānfrāctĭbŭs ūrbēm
cīrcŭmĕūnt, Ārrūns dīspērsōs fūlmĭnĭs īgnīs
cōllĭgĭt ēt tērraē maēstō cūm mūrmŭrĕ cōndīt
dātquĕ lŏcīs nūmēn; sācrīs tūnc ādmŏvĕt ārīs
ēlēctā cērvīcĕ mărēm. Iām fūndĕrĕ Bācchūm
coēpĕrăt ōblīquōquĕ mŏlās īndūcĕrĕ cūltrō,
īmpātiēnsquĕ dĭū nōn grātī vīctĭmă sācrī,
cōrnŭă sūccīnctī prĕmĕrēnt cūm tōrvă mĭnīstrī,
dēpŏsĭtō vīctūm praēbēbāt pōplĭtĕ cōllūm.
Nēc crŭŏr ēmĭcŭīt sŏlĭtūs, sēd vūlnĕrĕ lārgō
dīffūsūm rŭtĭlō dīrūm prō sānguĭnĕ vīrūs.
Pāllŭĭt āttŏnĭtūs sācrīs fērālĭbŭs Ārrūns
ātque īrām sŭpĕrūm rāptīs quaēsīvĭt ĭn ēxtīs.
Tērrŭĭt īpsĕ cŏlōr vātēm; nām pāllĭdă taētrīs
vīscĕră tīnctă nŏtīs gĕlĭdōque īnfēctă crŭōrĕ
plūrĭmŭs āspērsō vărĭābāt sānguĭnĕ līvōr.
Cērnīt tābĕ iĕcūr mădĭdūm vēnāsquĕ mĭnācēs
hōstīlī dē pārtĕ vĭdēt. pūlmōnĭs ănhēlī
fībră lătēt pārvūsquĕ sĕcāt vītālĭă līmēs.
Cōr iăcĕt ēt sănĭēm pĕr hĭāntīs vīscĕră rīmās
ēmīttūnt prōdūntquĕ sŭās ōmēntă lătēbrās.
Quōdquĕ nĕfās nūllīs īmpūne āppārŭĭt ēxtīs,
ēccĕ vĭdēt căpĭtī fībrārum īncrēscĕrĕ mōlēm
āltĕrĭūs căpĭtīs; pārs aēgra ēt mārcĭdă pēndēt,
pārs mĭcăt ēt cĕlĕrī vēnās mŏvĕt īmprŏbă pūlsū.
Hīs ŭbĭ cōncēpīt māgnōrūm fātă mălōrūm,
ēxclāmāt: "Vīx fās, sŭpĕrī, quaēcūmquĕ mŏvētīs,
prōdĕrĕ mē pŏpŭlīs; nĕc ĕnīm tĭbĭ, sūmmĕ, lĭtāvī,
Iūppĭtĕr, hōc sācrūm; caēsīque īn pēctŏră taūrī
īnfērnī vēnērĕ dĕī. nōn fāndă tĭmēmūs,
sēd vĕnĭēnt māiōră mĕtū. dī vīsă sĕcūndēnt,
ēt fībrīs sīt nūllă fĭdēs, sēd cōndĭtŏr ārtīs
fīnxĕrĭt īstă Tăgēs." flēxā sīc ōmĭnă Tūscūs
īnvōlvēns mūltāquĕ tĕgēns āmbāgĕ cănēbāt.
Āt Fĭgŭlūs, cuī cūră dĕōs sēcrētăquĕ caēlī
nōssĕ fŭīt, quēm nōn stēllārum Aēgŷptĭă Mēmphīs
aēquārēt vīsū nŭmĕrīsquĕ mŏvēntĭbŭs āstră,
"Aūt hīc ērrăt," ăīt "nūllā cūm lēgĕ pĕr aēvūm
mūndŭs ĕt īncērtō dīscūrrūnt sīdĕră mōtū,
aūt, sī fātă mŏvēnt, Ūrbī gĕnĕrīquĕ părātūr
hūmānō mātūră lŭēs. tērraēnĕ dĕhīscēnt
sūbsīdēntque ūrbēs, āttōllēt fērvĭdŭs āēr
tēmpĕrĭēm, sĕgĕtēs tēllūs īnfīdă nĕgābīt,
ōmnĭs ăn ēffūsīs mīscēbĭtŭr ūndă vĕnēnīs?
Quōd clādīs gĕnŭs, ō sŭpĕrī, quā pēstĕ părātīs
saēvĭtĭam? ēxtrēmī mūltōrūm tēmpŭs ĭn ūnūm
cōnvēnērĕ dĭēs. Sūmmō sī frīgĭdă caēlō
stēllă nŏcēns nīgrōs Sātūrni āccēndĕrĕt īgnīs,
Deūcăliŏnēōs fūdīssĕt Ăquārĭŭs īmbrēs,
tōtăquĕ dīffūsō lătŭīssĕt ĭn aēquŏrĕ tēllūs.
Sī saēvūm rădĭīs Nēmaēūm, Phoēbĕ, Lĕōnēm
nūnc prĕmĕrēs, tōtō flŭĕrēnt īncēndĭă mūndō,
sūccēnsūsquĕ tŭīs flāgrāssēt cūrrĭbŭs aēthēr.
Hī cēssānt īgnēs. Tū quī flāgrāntĕ mĭnācēm
Scōrpiōn īncēndīs caūdā chēlāsquĕ pĕrūrīs,
quīd tāntūm, Grādīvĕ, părās? Nām mītĭs ĭn āltō
Iūppĭtĕr ōccāsū prĕmĭtūr Vĕnĕrīsquĕ sălūbrĕ
sīdŭs hĕbēt mōtūquĕ cĕlēr Cŷllēnĭŭs haērēt,
ēt caēlūm Mārs sōlŭs hăbēt. Cūr sīgnă mĕātūs
dēsĕrŭērĕ sŭōs mūndōque ōbscūră fĕrūntūr,
ēnsĭfĕrī nĭmĭūm fūlgēt lătŭs Ōrīōnīs?
Īmmĭnĕt ārmōrūm răbĭēs fērrīquĕ pŏtēstās
cōnfūndēt iūs ōmnĕ mănū scĕlĕrīquĕ nĕfāndō
nōmĕn ĕrīt vīrtūs mūltōsque ēxībĭt ĭn ānnōs
hīc fŭrŏr. ēt sŭpĕrōs quīd prōdēst pōscĕrĕ fīnēm?
cūm dŏmĭnō pāx īstă vĕnīt. dūc, Rōmă, mălōrūm
cōntĭnŭām sĕrĭēm clādēmque īn tēmpŏră mūltă
ēxtrăhĕ cīvīlī tāntūm iām lībĕră bēllō."
Tērrŭĕrānt sătĭs haēc păvĭdām praēsāgĭă plēbēm;
sēd māiōră prĕmūnt. Nām quālīs vērtĭcĕ Pīndī
Ēdŏnĭs Ōgўgĭō dēcūrrīt plēnă Lўaēō,
tālĭs ĕt āttŏnĭtām răpĭtūr mātrōnă pĕr ūrbēm
vōcĭbŭs hīs prōdēns ūrguēntēm pēctŏră Phoēbūm:
"Quō fĕrŏr, ō Paēān? quā mē sŭpĕr aēthĕră rāptām
cōnstĭtŭīs tērrā? vĭdĕō Pāngaēă nĭvōsīs
cānă iŭgīs lātōsque Haēmī sūb rūpĕ Phĭlīppōs.
Quīs fŭrŏr hīc, ō Phoēbĕ, dŏcē. Quō tēlă mănūsquĕ
Rōmānaē mīscēnt ăcĭēs bēllūmquĕ sĭne hōstēst?
Quō dīvērsă fĕrōr? prīmōs mē dūcĭs ĭn ōrtūs
quā mărĕ Lāgēī mūtātūr gūrgĭtĕ Nīlī:
hūnc ĕgŏ, flūmĭnĕā dēfōrmīs trūncŭs hărēnā
quī iăcĕt, āgnōscō. Dŭbĭām sŭpĕr aēquŏră Sŷrtīm
ārēntēmquĕ fĕrōr Lĭbўēn, quō trīstĭs Ĕnŷō
trānstŭlĭt Ēmăthĭās ăcĭēs. nūnc dēsŭpĕr Ālpīs
nūbĭfĕraē cōllēs ātque āĕrĭām Pŷrēnēn
ābrĭpĭmūr. pătrĭaē sēdīs rĕmĕāmŭs ĭn ūrbīs,
īmpĭăque īn mĕdĭō pĕrăgūntūr bēllă sĕnātū.
Cōnsūrgūnt pārtēs ĭtĕrūm, tōtūmquĕ pĕr ōrbēm
rūrsŭs ĕō. Nŏvă dā mĭhĭ cērnĕrĕ lītŏră pōntī
tēllūrēmquĕ nŏvām; vīdī iām, Phoēbĕ, Phĭlīppōs."
Haēc ăĭt ēt lāssō iăcŭīt dēsērtă fŭrōrĕ.
Bella per Emathios plus quam ciuilia campos,
iusque datum sceleri canimus, populumque potentem
in sua uictrici conuersum uiscera dextra,
cognatasque acies, et rupto foedere regni
certatum totis concussi uiribus orbis
in commune nefas, infestisque obuia signis
signa, pares aquilas et pila minantia pilis.
Quis furor, o ciues, quae tanta licentia ferri
gentibus inuisis Latium praebere cruorem!
Cumque superba foret Babylon spolianda tropaeis
Ausoniis umbraque erraret Crassus inulta,
bella geri placuit nullos habitura triumphos?
Heu quantum terrae potuit pelagique parari
hoc quem ciuiles hauserunt sanguine dextrae,
unde uenit Titan, et nox ubi sidera condit,
quaque dies medius flagrantibus aestuat horis
et qua bruma rigens ac nescia uere remitti
astringit Scythicum glaciali frigore pontum!
Sub iuga iam Seres, iam barbarus isset Araxes,
et gens si qua iacet nascenti conscia Nilo.
Tum, si tantus amor belli tibi, Roma, nefandi,
totum sub Latias leges cum miseris orbem,
in te uerte manus; nondum tibi defuit hostis.
At nunc semirutis pendent quod moenia tectis
urbibus Italiae lapsisque ingentia muris
saxa iacent nulloque domus custode tenentur
rarus et antiquis habitator in urbibus errat,
horrida quod dumis multosque inarata per annos
Hesperia est desuntque manus poscentibus aruis,
non tu, Pyrrhe ferox, nec tantis cladibus auctor
Poenus erit; nulli penitus descendere ferro
contigit; alta sedent ciuilis uulnera dextrae.
Quod si non aliam uenturo fata Neroni
inuenere uiam magnoque aeterna parantur
regna deis caelumque suo seruire Tonanti
non nisi saeuorum potuit post bella gigantum,
iam nihil, o superi, querimur, scelera ista nefasque
hac mercede placent; diros Pharsalia campos
impleat et Poeni saturentur sanguine manes;
ultima funesta concurrant proelia Munda;
his, Caesar, Perusina fames Mutinaeque labores
accedant fatis et quas premit aspera classes
Leucas et ardenti seruilia bella sub Aetna:
multum Roma tamen debet ciuilibus armis,
quod tibi res acta est. Te, cum statione peracta
astra petes serus, praelati regia caeli
excipiet gaudente polo; seu sceptra tenere,
seu te flammigeros Phoebi conscendere currus,
telluremque nihil mutato sole timentem
igne uago lustrare iuuet, tibi numine ab omni
cedetur, iurisque tui natura relinquet,
quis deus esse uelis, ubi regnum ponere mundi.
Sed neque in arctoo sedem tibi legeris orbe,
nec polus auersi calidus qua uergitur austri,
unde tuam uideas obliquo sidere Romam.
Aetheris immensi partem si presseris unam,
sentiet axis onus. Librati pondera caeli
orbe tene medio; pars aetheris illa sereni
tota uacet, nullaeque obstent a Caesare nubes.
Tum genus humanum positis sibi consulat armis,
inque uicem gens omnis amet; pax missa per orbem
ferrea belligeri compescat limina Iani.
Sed mihi iam numen, nec, si te pectore uates
accipio, Cirrhaea uelim secreta mouentem
sollicitare deum Bacchumque auertere Nysa:
tu satis ad uires Romana in carmina dandas.
Fert animus causas tantarum expromere rerum,
immensumque aperitur opus, quid in arma furentem
impulerit populum, quid pacem excusserit orbi:
inuida fatorum series summisque negatum
stare diu nimioque graues sub pondere lapsus
nec se Roma ferens. Sic cum compage soluta
saecula tot mundi suprema coëgerit hora,
antiquum repetens iterum chaos, omnia mixtis
sidera sideribus concurrent, ignea pontum
astra petent, tellus extendere litora nolet
excipietque fretum, fratri contraria Phoebe
ibit et obliquum bigas agitare per orbem
indignata diem poscet sibi, totaque discors
machina diuulsi turbabit foedera mundi.
In se magna ruunt; laetis hunc numina rebus
crescendi posuere modum. Nec gentibus ullis
commodat in populum terrae pelagique potentem
inuidiam Fortuna suam: tu causa malorum
facta tribus dominis communis, Roma, nec umquam
in turbam missi feralia foedera regni.
O male concordes nimiaque cupidine caeci!
Quid miscere iuuat uires orbemque tenere
in medio? Dum terra fretum terramque leuabit
aër et longi uoluent Titana labores
noxque diem caelo totidem per signa sequetur,
nulla fides regni sociis, omnisque potestas
impatiens consortis erit. Nec gentibus ullis
credite, nec longe fatorum exempla petantur:
fraterno primi maduerunt sanguine muri.
Nec pretium tanti tellus pontusque furoris
tunc erat: exiguum dominos commisit asylum.
Temporis angusti mansit concordia discors,
paxque fuit non sponte ducum; nam sola futuri
Crassus erat belli medius mora. Qualiter undas
qui secat et geminum gracilis mare separat Isthmos
nec patitur conferre fretum, si terra recedat,
Ionium Aegaeo franget mare: sic ubi saeua
arma ducum dirimens miserando funere Crassus
Assyrias Latio maculauit sanguine Carrhas,
Parthica Romanos soluerunt damna furores.
Plus illa uobis acie quam creditis actumst,
Arsacidae: bellum uictis ciuile dedistis.
Diuiditur ferro regnum, populique potentis,
quae mare, quae terras, quae totum possidet orbem
non cepit fortuna duos. Nam pignora iuncti
sanguinis et diro ferales omine taedas
abstulit ad manes Parcarum Iulia saeua
intercepta manu. Quod si tibi fata dedissent
maiores in luce moras, tu sola furentem
inde uirum poteras atque hinc retinere parentem
armatasque manus excusso iungere ferro,
ut generos soceris mediae iunxere Sabinae.
Morte tua discussa fides, bellumque mouere
permissum ducibus. Stimulos dedit aemula uirtus:
tu, noua ne ueteres obscurent acta triumphos
et uictis cedat piratica laurea Gallis,
Magne, times; te iam series ususque laborum
erigit impatiensque loci fortuna secundi.
Nec quemquam iam ferre potest Caesarue priorem
Pompeiusue parem. Quis iustius induit arma?
scire nefas; magno se iudice quisque tuetur:
uictrix causa deis placuit, sed uicta Catoni.
Nec coiere pares. Alter uergentibus annis
in senium longoque togae tranquillior usu
dedidicit iam pace ducem, famaeque petitor
multa dare in uulgus, totus popularibus auris
impelli, plausuque sui gaudere theatri,
nec reparare nouas uires, multumque priori
credere fortunae. Stat, magni nominis umbra,
qualis frugifero quercus sublimis in agro
exuuias ueteris populi sacrataque gestans
dona ducum; nec iam ualidis radicibus haeret,
pondere fixa suo est, nudosque per aëra ramos
effundens, trunco non frondibus efficit umbram;
sed quamuis primo nutet casura sub Euro,
tot circum siluae firmo se robore tollant,
sola tamen colitur. Sed non in Caesare tantum
nomen erat nec fama ducis, sed nescia uirtus
stare loco, solusque pudor non uincere bello;
acer et indomitus, quo spes quoque ira uocasset
ferre manum, et numquam temerando parcere ferro,
successus urgere suos, instare fauori
numinis, impellens quidquid sibi summa petenti
obstaret, gaudensque uiam fecisse ruina.
Qualiter expressum uentis per nubila fulmen
aetheris impulsi sonitu mundique fragore
emicuit rupitque diem populosque pauentes
terruit obliqua praestringens lumina flamma;
in sua templa furit, nullaque exire uetante
materia magnamque cadens magnamque reuertens
dat stragem late sparsosque recolligit ignes.
Hae ducibus causae; suberant sed publica belli
semina, quae populos semper mersere potentes.
Namque ut opes nimias mundo fortuna subacto
intulit, et rebus mores cessere secundis,
praedaque et hostiles luxum suasere rapinae,
non auro tectisue modus, mensasque priores
aspernata fames; cultus gestare decoros
uix nuribus rapuere mares; fecunda uirorum
paupertas fugitur, totoque accersitur orbe
quo gens quaeque perit: tunc longos iungere fines
agrorum, et quondam duro sulcata Camilli
uomere et antiquos Curiorum passa ligones
longa sub ignotis extendere rura colonis.
Non erat is populus quem pax tranquilla iuuaret,
quem sua libertas immotis pasceret armis.
Inde irae faciles et, quod suasisset egestas,
uile nefas magnumque decus ferroque petendum
plus patria potuisse sua, mensuraque iuris
uis erat; hinc leges et plebis scita coactae
et cum consulibus turbantes iura tribuni;
hinc rapti fasces pretio sectorque fauoris
ipse sui populus letalisque ambitus Vrbi
annua uenali referens certamina Campo;
hinc usura uorax auidumque in tempora faenus
et concussa fides et multis utile bellum.
Iam gelidas Caesar cursu superauerat Alpes
ingentisque animo motus bellumque futurum
ceperat. Vt uentum est parui Rubiconis ad undas,
ingens uisa duci patriae trepidantis imago
clara per obscuram uultu maestissima noctem,
turrigero canos effundens uertice crines,
caesarie lacera nudisque adstare lacertis
et gemitu permixta loqui: "Quo tenditis ultra?
quo fertis mea signa, uiri? si iure uenitis,
si ciues, huc usque licet." Tunc perculit horror
membra ducis, riguere comae, gressumque cohercens
languor in extrema tenuit uestigia ripa.
Tarpeia de rupe, Tonans, Phrygiique penates
gentis Iuleae et rapti secreta Quirini
et residens celsa Latiaris Iuppiter Alba
Vestalesque foci summique o numinis instar,
Roma, faue coeptis; non te furialibus armis
persequor; en adsum, uictor terraque marique,
Caesar, ubique tuus (liceat modo), nunc quoque, miles.
Ille erit, ille nocens, qui me tibi fecerit hostem."
Inde moras soluit belli tumidumque per amnem
signa tulit propere; sic ut squalentibus aruis
aestiferae Libyes uiso leo comminus hoste
subsedit dubius, totam dum colligit iram;
mox ubi se saeuae stimulauit uerbere caudae
erexitque iubam et uasto graue murmur hiatu
infremuit, tunc, torta leuis si lancea Mauri
haereat aut latum subeant uenabula pectus,
per ferrum tanti securus uulneris exit.
Fonte cadit modico paruisque impellitur undis
puniceus Rubicon, cum feruida canduit aestas,
perque imas serpit ualles et Gallica certus
limes ab Ausoniis disterminat arua colonis.
Tum uires praebebat hiems, atque auxerat undas
tertia iam grauido pluuialis Cynthia cornu
et madidis euri resolutae flatibus Alpes.
Primus in obliquum sonipes opponitur amnem
excepturus aquas; molli tum cetera rumpit
turba uado faciles iam fracti fluminis undas.
Caesar, ut aduersam superato gurgite ripam
attigit Hesperiae uetitis et constitit aruis,
"Hic," ait "hic pacem temerataque iura relinquo;
te, Fortuna, sequor; procul hinc iam foedera sunto.
Credidimus fatis, utendum est iudice bello."
Sic fatus noctis tenebris rapit agmina ductor
impiger; it torto Balearis uerbere fundae
ocior et missa Parthi post terga sagitta
uicinumque minax inuadit Ariminum, et ignes
solis lucifero fugiebant astra relicto.
Iamque dies primos belli uisura tumultus
exoritur; seu sponte deum, seu turbidus auster
impulerat, maestam tenuerunt nubila lucem.
Constitit ut capto iussus deponere miles
signa foro, stridor lituum clangorque tubarum
non pia concinuit cum rauco classica cornu.
Rupta quies populi, stratisque excita iuuentus
deripuit sacris adfixa penatibus arma
quae pax longa dabat; nuda iam crate fluentis
inuadunt clipeos curuataque cuspide pila
et scabros nigrae morsu robiginis enses.
Vt notae fulsere aquilae Romanaque signa
et celsus medio conspectus in agmine Caesar,
deriguere metu; gelidus pauor occupat artus,
et tacito mutos uoluunt in pectore questus:
"O male uicinis haec moenia condita Gallis,
o tristi damnata loco! pax alta per omnis
et tranquilla quies populos; nos praeda furentum
primaque castra sumus. Melius, Fortuna, dedisses
orbe sub eoo sedem gelidaque sub arcto
errantesque domos, Latii quam claustra tueri.
Nos primi Senonum motus Cimbrumque furentem
uidimus et Martem Libyes cursumque furoris
Teutonici; quotiens Romam fortuna lacessit,
hac iter est bellis." Gemitu sic quisque latenti,
non ausus timuisse palam; uox nulla dolori
credita; sed quantum, uolucres cum bruma cohercet,
rura silent mediusque tacet sine murmure pontus,
tanta quies. Noctis gelidas lux soluerat umbras,
ecce faces belli dubiaeque in proelia menti
urguentes addunt stimulos cunctasque pudoris
rumpunt fata moras; iustos fortuna laborat
esse ducis motus et causas inuenit armis:
expulit ancipiti discordes Vrbe tribunos
uicto iure minax iactatis curia Gracchis.
Hos iam mota ducis uicinaque signa petentes
audax uenali comitatur Curio lingua,
uox quondam populi libertatemque tueri
ausus et armatos plebi miscere potentes.
Vtque ducem uarias uoluentem pectore curas
conspexit: "Dum uoce tuae potuere iuuari,
Caesar," ait "partes, quamuis nolente senatu,
traximus imperium, tunc cum mihi rostra tenere
ius erat et dubios in te transferre Quirites
At postquam leges bello siluere coactae,
pellimur e patriis laribus patimurque uolentes
exilium; tua nos faciet uictoria ciues.
Dum trepidant nullo firmatae robore partes,
tolle moras; semper nocuit differre paratis.
Par labor atque metus pretio maiore petuntur:
bellantem geminis tenuit te Gallia lustris,
pars quota terrarum? Facili si proelia pauca
gesseris euentu, tibi Roma subegerit orbem
Nunc neque te longi remeantem pompa triumphi
excipit, aut sacras poscunt Capitolia laurus;
liuor edax tibi cuncta negat, gentesque subactas
uix impune feres. Socerum depellere regno
decretum genero est; partiri non potes orbem,
solus habere potes." Sic postquam fatus, et ipsi
in bellum prono tantum tamen addidit irae
accenditque ducem, quantum clamore iuuatur
Eleus sonipes, quamuis iam carcere clauso
immineat foribus pronusque repagula laxet.
Conuocat armatos extemplo ad signa maniplos,
utque satis trepidum turba coeunte tumultum
composuit uultu dextraque silentia iussit:
"Bellorum o socii, qui mille pericula Martis
mecum" ait "experti decimo iam uincitis anno,
hoc cruor arctois meruit diffusus in aruis
uulneraque et mortes hiemesque sub Alpibus actae?
Non secus ingenti bellorum Roma tumultu
concutitur quam si Poenus transcenderit Alpes
Hannibal: implentur ualidae tirone cohortes;
in classem cadit omne nemus; terraque marique
iussus Caesar agi. Quid? Si mihi signa iacerent
Marte sub aduerso ruerentque in terga feroces
Gallorum populi? Nunc cum fortuna secundis
mecum rebus agat superique ad summa uocantes,
tentamur. Veniat longa dux pace solutus
milite cum subito partesque in bella togatae
Marcellusque loquax et nomina uana, Catones.
Scilicet extremi Pompeium emptique clientes
continuo per tot satiabunt tempora regno!
Ille reget currus nondum patientibus annis;
ille semel raptos numquam dimittet honores.
Quid iam rura querar totum subpressa per orbem
ac iussam seruire famem? quis castra timenti
nescit mixta foro, gladii cum triste micantes
iudicium insolita trepidum cinxere corona,
atque auso medias perrumpere milite leges,
Pompeiana reum clauserunt signa Milonem?
Nunc quoque ne lassum teneat priuata senectus,
bella nefanda parat suetus ciuilibus armis
et docilis Sullam scelerum uicisse magistrum;
utque ferae tigres numquam posuere furorem,
quas nemore Hyrcano, matrum dum lustra sequuntur,
altus caesorum pauit cruor armentorum,
sic et Sullanum solito tibi lambere ferrum
durat, Magne, sitis. nullus semel ore receptus
pollutas patitur sanguis mansuescere fauces.
Quem tamen inueniet tam longa potentia finem?
Quis scelerum modus est? ex hoc iam te, improbe, regno
ille tuus saltem doceat descendere Sulla.
Post Cilicasne uagos et lassi Pontica regis
proelia barbarico uix consummata ueneno
ultima Pompeio dabitur prouincia Caesar,
quod non uictrices aquilas deponere iussus
paruerim? mihi si merces erepta laborumst,
his saltem longi non cum duce praemia belli
reddantur; miles sub quolibet iste triumphet.
Conferet exsanguis quo se post bella senectus?
Quae sedes erit emeritis? quae rura dabuntur,
quae noster ueteranus aret? quae moenia fessis?
An melius fient piratae, Magne, coloni?
Tollite iampridem uictricia, tollite, signa;
uiribus utendum est quas fecimus. arma tenenti
omnia dat qui iusta negat. nec numina derunt;
nam neque praeda meis neque regnum quaeritur armis:
detrahimus dominos Vrbi seruire paratae."
Dixerat; at dubium non claro murmure uulgus
secum incerta fremit. Pietas patriique penates
quamquam caede feras mentes animosque tumentis
frangunt; sed diro ferri reuocantur amore
ductorisque metu. summi tum munera pili
Laelius emeritique gerens insignia doni,
seruati ciuis referentem praemia quercum:
"Si licet," exclamat "Romani maxime rector
nominis, et ius est ueras expromere uoces:
quod tam lenta tuas tenuit patientia uires,
conquerimur. deratne tibi fiducia nostri?
Dum mouet haec calidus spirantia corpora sanguis,
et dum pila ualent fortes torquere lacerti,
degenerem patiere togam regnumque senatus?
Vsque adeo miserum est ciuili uincere bello?
Duc age per Scythiae populos, per inhospita Syrtis
litora, per calidas Libyae sitientis harenas:
haec manus, ut uictum post terga relinqueret orbem,
Oceani tumidas remo compescuit undas,
fregit et arctoo spumantem uertice Rhenum.
Iussa sequi tam posse mihi quam uelle necessest.
Nec ciuis meus est in quem tua classica, Caesar,
audiero. per signa decem felicia castris
perque tuos iuro quocumque ex hoste triumphos:
pectore si fratris gladium iuguloque parentis
condere me iubeas plenaeque in uiscera partu
coniugis, inuita peragam tamen omnia dextra;
si spoliare deos ignemque immittere templis,
numina miscebit castrensis flamma monetae;
castra super Tusci si ponere Thybridis undas,
Hesperios audax ueniam metator in agros;
tu quoscumque uoles in planum effundere muros,
his aries actus disperget saxa lacertis,
illa licet, penitus tolli quam iusseris urbem,
Roma sit." his cunctae simul adsensere cohortes
elatasque alte quaecumque ad bella uocaret,
promisere manus. it tantus ad aethera clamor
quantus, piniferae boreas cum Thracius Ossae
rupibus incubuit, curuato robore pressae
fit sonus aut rursus redeuntis in aethera siluae.
Caesar, ut acceptum tam prono milite bellum
fataque ferre uidet, ne quo languore moretur
fortunam, sparsas per Gallica rura cohortes
euocat et Romam motis petit undique signis.
Deseruere cauo tentoria fixa Lemanno
castraque quae Vosegi curuam super ardua ripam
pugnaces pictis cohibebant Lingones armis.
Hi uada liquerunt Isarae, qui gurgite ductus
per tam multa suo, famae maioris in amnem
lapsus, ad aequoreas nomen non pertulit undas.
Soluuntur flaui longa statione Ruteni;
mitis Atax Latias gaudet non ferre carinas
finis et Hesperiae, promoto limite, Varus;
quaque sub Herculeo sacratus numine portus
urget rupe caua pelagus (non corus in illum
ius habet aut zephyrus; solus sua litora turbat
Circius et tuta prohibet statione Monoeci);
quaque iacet litus dubium quod terra fretumque
uindicat alternis uicibus, cum funditur ingens
Oceanus uel cum refugis se fluctibus aufert.
Ventus ab extremo pelagus sic axe uolutet
destituatque ferens, an sidere mota secundo
Tethyos unda uagae lunaribus aestuet horis,
flammiger an Titan, ut alentes hauriat undas,
erigat Oceanum fluctusque ad sidera ducat,
quaerite, quos agitat mundi labor; at mihi semper
tu, quaecumque moues tam crebros causa meatus,
ut superi uoluere, late. tum rura Nemetis
qui tenet et ripas Aturi, qua litore curuo
molliter admissum claudit Tarbellicus aequor,
signa mouet, gaudetque amoto Santonus hoste
et Biturix longisque leues Suessones in armis.
Optimus excusso Leucus Remusque lacerto,
optima gens flexis in gyrum Sequana frenis,
et docilis rector monstrati Belga couinni
Aruernique ausi Latio se fingere fratres
sanguine ab Iliaco populi nimiumque rebellis
Neruius, et caesi pollutus sanguine Cottae
et qui te laxis imitantur, Sarmata, bracis,
Vangiones, Batauique truces, quos aere recuruo
stridentes acuere tubae; qua Cinga pererrat
gurgite, qua Rhodanus raptum uelocibus undis
in mare fert Ararim, qua montibus ardua summis
gens habitat cana pendentes rupe Cebennas.
Pictones immunes subigunt sua rura; nec ultra
instabiles Turones circumsita castra coërcent.
In nebulis, Meduana, tuis marcere perosus
Andus iam placida Ligeris recreatur ab unda.
Inclita Caesareis Genabos dissoluitur alis.
Tu quoque laetatus conuerti proelia, Treuir,
et nunc tonse Ligur, quondam per colla decore
crinibus effusis toti praelate Comatae;
et quibus immitis placatur sanguine diro
Teutates horrensque feris altaribus Esus
et Taranis Scythicae non mitior ara Dianae.
Vos quoque, qui fortes animas belloque peremptas
laudibus in longum uates dimittitis aeuum,
plurima securi fudistis carmina, bardi.
Et uos barbaricos ritus moremque sinistrum
sacrorum, druidae, positis repetistis ab armis.
Solis nosse deos et caeli numina uobis
aut solis nescire datum; nemora alta remotis
incolitis lucis; uobis auctoribus umbrae
non tacitas Erebi sedes Ditisque profundi
pallida regna petunt: regit idem spiritus artus
orbe alio; longae, canitis si cognita, uitae
mors media est. certe populi, quos despicit arctos,
felices errore suo, quos ille timorum
maximus haut urguet, leti metus. inde ruendi
in ferrum mens prona uiris animaeque capaces
mortis, et ignauum rediturae parcere uitae.
Et uos crinigeros bellis arcere Caycos
oppositi petitis Romam Rhenique feroces
deseritis ripas et apertum gentibus orbem.
Caesar, ut immensae collecto robore uires
audendi maiora fidem fecere, per omnem
spargitur Italiam uicinaque moenia complet.
Vana quoque ad ueros accessit fama timores
irrupitque animos populi clademque futuram
intulit et uelox properantis nuntia belli
innumeras soluit falsa in praeconia linguas.
Est qui, tauriferis ubi se Meuania campis
explicat, audacis ruere in certamina turmas
afferat, et qua Nar Tiberino illabitur amni,
barbaricas saeui discurrere Caesaris alas;
ipsum omnes aquilas collataque signa ferentem
agmine non uno densisque incedere castris.
Nec qualem meminere uident: maiorque ferusque
mentibus occurrit uictoque immanior hoste.
Hunc inter Rhenum populos Alpemque iacentes,
finibus arctois patriaque a sede reuulsos,
pone sequi, iussamque feris a gentibus Vrbem
Romano spectante rapi. Sic quisque pauendo
dat uires famae, nulloque auctore malorum,
quae finxere timent. Nec solum uulgus inani
percussum terrore pauet, sed curia; et ipsi
sedibus exsiluere patres, inuisaque belli
consulibus fugiens mandat decreta senatus.
Tunc quae tuta petant et quae metuenda relinquant
incerti: quo quemque fugae tulit impetus, urget
praecipitem populum, serieque haerentia longa
agmina prorumpunt; credas aut tecta nefandas
corripuisse faces aut iam quatiente ruina
nutantes pendere domos; sic turba per urbem
praecipiti lymphata gradu, uelut unica rebus
spes foret adflictis patrios excedere muros,
inconsulta ruit. qualis, cum turbidus auster
repulit a Libycis immensum Syrtibus aequor
fractaque ueliferi sonuerunt pondera mali,
desilit in fluctus deserta puppe magister
nauitaque, et nondum sparsa compage carinae
naufragium sibi quisque facit; sic urbe relicta
in bellum fugitur. Nullum iam languidus aeuo
eualuit reuocare parens coniunxue maritum
fletibus, aut patrii, dubiae dum uota salutis
conciperent, tenuere lares; nec limine quisquam
haesit, et extremo tunc forsitan urbis amatae
plenus abit uisu; ruit irreuocabile uulgus.
O faciles dare summa deos eademque tueri
difficiles! Vrbem populis uictisque frequentem
gentibus et generis, coëat si turba, capacem
humani facilem uenturo Caesare praedam
ignauae liquere manus. cum pressus ab hoste
clauditur externis miles Romanus in oris,
effugit exiguo nocturna pericula uallo,
et subitus rapti munimine caespitis agger
praebet securos intra tentoria somnos:
tu tantum audito bellorum nomine, Roma,
desereris; nox una tuis non credita muris.
Danda tamen uenia est tantorum, danda, pauorum:
Pompeio fugiente timent. tum ne qua futuri
spes saltem trepidas mentes leuet, addita fati
peioris manifesta fides, superique minaces
prodigiis terras implerunt, aethera, pontum.
Ignota obscurae uiderunt sidera noctes
ardentemque polum flammis caeloque uolantes
obliquas per inane faces crinemque timendi
sideris et terris mutantem regna cometen.
Fulgora fallaci micuerunt crebra sereno
et uarias ignis tenso dedit aëre formas:
nunc iaculum longo, nunc sparso lumine lampas
emicuit caelo. tacitum sine nubibus ullis
fulmen et arctois rapiens de partibus ignem
percussit Latiare caput, stellaeque minores
per uacuum solitae noctis decurrere tempus
in medium uenere diem, cornuque coacto
iam Phoebe toto fratrem cum redderet orbe,
terrarum subita percussa expalluit umbra.
Ipse caput medio Titan cum ferret Olympo,
condidit ardentes atra caligine currus
inuoluitque orbem tenebris gentesque coëgit
desperare diem; qualem fugiente per ortus
sole Thyesteae noctem duxere Mycenae.
Ora ferox Siculae laxauit Mulciber Aetnae
nec tulit in caelum flammas, sed uertice prono
ignis in Hesperium cecidit latus. Atra Charybdis
sanguineum fundo torsit mare. flebile saeui
latrauere canes. Vestali raptus ab ara
ignis et ostendens confectas flamma Latinas
scinditur in partes geminoque cacumine surgit
Thebanos imitata rogos. tum cardine tellus
subsedit, ueteremque iugis nutantibus Alpes
discussere niuem. Tethys maioribus undis
Hesperiam Calpen summumque impleuit Atlanta.
Indigetes fleuisse deos Vrbisque laborem
testatos sudore lares delapsaque templis
dona suis dirasque diem foedasse uolucres
accipimus, siluisque feras sub nocte relictis
audaces media posuisse cubilia Roma.
Tum pecudum faciles humana ad murmura linguae,
monstrosique hominum partus numeroque modoque
membrorum, matremque suus conterruit infans;
diraque per populum Cumanae carmina uatis
uulgantur. tum, quos sectis, Bellona lacertis
saeua mouet, cecinere deos, crinemque rotantes
sanguineum populis ulularunt tristia Galli.
Compositis plenae gemuerunt ossibus urnae.
Tunc fragor armorum magnaeque per auia uoces
auditae nemorum et uenientes comminus umbrae,
quique colunt iunctos extremis moenibus agros,
diffugiunt. ingens urbem cingebat Erinys
excutiens pronam flagranti uertice pinum
stridentisque comas, Thebanam qualis Agauen
impulit aut saeui contorsit tela Lycurgi
Eumenis, aut qualem iussu Iunonis iniquae
horruit Alcides, uiso iam Dite, Megaeram.
Insonuere tubae, et quanto clamore cohortes
miscentur, tantum nox atra silentibus auris
edidit. e medio uisi consurgere Campo
tristia Sullani cecinere oracula manes,
tollentemque caput gelidas Anienis ad undas
agricolae Marium fracto fugere sepulchro.
Haec propter placuit Tuscos de more uetusto
acciri uates. quorum qui maximus aeuo
Arruns incoluit desertae moenia Lucae,
fulminis edoctus motus uenasque calentes
fibrarum et monitus errantis in aëre pinnae,
monstra iubet primum, quae nullo semine discors
protulerat natura, rapi sterilique nefandos
ex utero fetus infaustis urere flammis.
Mox iubet et totam pauidis a ciuibus urbem
ambiri et, festo purgantes moenia lustro,
longa per extremos pomeria cingere fines
pontifices, sacri quibus est permissa potestas.
Turba minor ritu sequitur succincta Gabino,
Vestalemque chorum ducit uittata sacerdos,
Troianam soli cui fas uidisse Mineruam;
tunc qui fata deum secretaque carmina seruant
et lotam paruo reuocant Almone Cybeben,
et doctus uolucres augur seruare sinistras
septemuirque epulis festus Titiique sodales
et Salius laeto portans ancilia collo
et tollens apicem generoso uertice flamen.
Dumque illi effusam longis anfractibus urbem
circumeunt, Arruns dispersos fulminis ignis
colligit et terrae maesto cum murmure condit
datque locis numen; sacris tunc admouet aris
electa ceruice marem. Iam fundere Bacchum
coeperat obliquoque molas inducere cultro,
impatiensque diu non grati uictima sacri,
cornua succincti premerent cum torua ministri,
deposito uictum praebebat poplite collum.
Nec cruor emicuit solitus, sed uulnere largo
diffusum rutilo dirum pro sanguine uirus.
Palluit attonitus sacris feralibus Arruns
atque iram superum raptis quaesiuit in extis.
Terruit ipse color uatem; nam pallida taetris
uiscera tincta notis gelidoque infecta cruore
plurimus asperso uariabat sanguine liuor.
Cernit tabe iecur madidum uenasque minaces
hostili de parte uidet. pulmonis anheli
fibra latet paruusque secat uitalia limes.
Cor iacet et saniem per hiantis uiscera rimas
emittunt produntque suas omenta latebras.
Quodque nefas nullis impune apparuit extis,
ecce uidet capiti fibrarum increscere molem
alterius capitis; pars aegra et marcida pendet,
pars micat et celeri uenas mouet improba pulsu.
His ubi concepit magnorum fata malorum,
exclamat: "Vix fas, superi, quaecumque mouetis,
prodere me populis; nec enim tibi, summe, litaui,
Iuppiter, hoc sacrum; caesique in pectora tauri
inferni uenere dei. non fanda timemus,
sed uenient maiora metu. di uisa secundent,
et fibris sit nulla fides, sed conditor artis
finxerit ista Tages." flexa sic omina Tuscus
inuoluens multaque tegens ambage canebat.
At Figulus, cui cura deos secretaque caeli
nosse fuit, quem non stellarum Aegyptia Memphis
aequaret uisu numerisque mouentibus astra,
"Aut hic errat," ait "nulla cum lege per aeuum
mundus et incerto discurrunt sidera motu,
aut, si fata mouent, Vrbi generique paratur
humano matura lues. terraene dehiscent
subsidentque urbes, attollet feruidus aër
temperiem, segetes tellus infida negabit,
omnis an effusis miscebitur unda uenenis?
Quod cladis genus, o superi, qua peste paratis
saeuitiam? extremi multorum tempus in unum
conuenere dies. Summo si frigida caelo
stella nocens nigros Saturni accenderet ignis,
Deucalioneos fudisset Aquarius imbres,
totaque diffuso latuisset in aequore tellus.
Si saeuum radiis Nemaeum, Phoebe, Leonem
nunc premeres, toto fluerent incendia mundo,
succensusque tuis flagrasset curribus aether.
Hi cessant ignes. Tu qui flagrante minacem
Scorpion incendis cauda chelasque peruris,
quid tantum, Gradiue, paras? Nam mitis in alto
Iuppiter occasu premitur Venerisque salubre
sidus hebet motuque celer Cyllenius haeret,
et caelum Mars solus habet. Cur signa meatus
deseruere suos mundoque obscura feruntur,
ensiferi nimium fulget latus Orionis?
Imminet armorum rabies ferrique potestas
confundet ius omne manu scelerique nefando
nomen erit uirtus multosque exibit in annos
hic furor. et superos quid prodest poscere finem?
cum domino pax ista uenit. duc, Roma, malorum
continuam seriem clademque in tempora multa
extrahe ciuili tantum iam libera bello."
Terruerant satis haec pauidam praesagia plebem;
sed maiora premunt. Nam qualis uertice Pindi
Edonis Ogygio decurrit plena Lyaeo,
talis et attonitam rapitur matrona per urbem
uocibus his prodens urguentem pectora Phoebum:
"Quo feror, o Paean? qua me super aethera raptam
constituis terra? uideo Pangaea niuosis
cana iugis latosque Haemi sub rupe Philippos.
Quis furor hic, o Phoebe, doce. Quo tela manusque
Romanae miscent acies bellumque sine hostest?
Quo diuersa feror? primos me ducis in ortus
qua mare Lagei mutatur gurgite Nili:
hunc ego, fluminea deformis truncus harena
qui iacet, agnosco. Dubiam super aequora Syrtim
arentemque feror Libyen, quo tristis Enyo
transtulit Emathias acies. nunc desuper Alpis
nubiferae colles atque aëriam Pyrenen
abripimur. patriae sedis remeamus in urbis,
impiaque in medio peraguntur bella senatu.
Consurgunt partes iterum, totumque per orbem
rursus eo. Noua da mihi cernere litora ponti
telluremque nouam; uidi iam, Phoebe, Philippos."
Haec ait et lasso iacuit deserta furore.
IMAGES
VIDEO
COMMENTS
A related area of MRJ's researches must have provided the inspiration for the title of the Liber nigrae peregrinationis (Book of the Black Pilgrimage). Dr John Dee (1527-1608), magician and bibliophile, was a constant source of interest to MRJ, and in 1921 he edited the Lists of MSS Formerly Owned by Dr. John Dee.
A traveller in Sweden stumbles upon the history of a mysterious and ominous figure, Count Magnus. [1] Mr. Wraxall is an author of several travelogues, having previously published one about Brittany. During his travels in Sweden, he comes across an ancient manor house (herrgård) in Vestergothland and decides to do some research there.
monsieur_etranger - LIBER NIGRAE PEREGRINATIONIS.A.D.MMX . Jamendo Album #072236. Tracklisting: 01 - I.INTROIBO I-II-III 02 - II.SEQVENTIA 03 - III.ORATIO 04 - IV.NON SERVIAM. Please read the Readme.txt and License.txt files for important origin and licensing information. Addeddate 2011-12-24 12:28:48 Boxid
The Bilge. The WoodenBoat Forum is sponsored by WoodenBoat Publications, publisher of WoodenBoat magazine. The Forum is a free service, and much like the "free" content on Public Radio, we hope you will support WoodenBoat by subscribing to this fabulous magazine. To get WoodenBoat delivered to your door or computer, mobile device of choice, etc ...
Liber nigrae peregrinationis. "...the silence and forced enigma of structures in their vanishing." -- Against the Day. ( via) Malbolge. "Heard dark runes murmuring in the autumn wind" --Edwin Muir. Black Trip. It was during the ukulele revival... Black Pilgrimage to Chorazin.
Wraxall examines some of the manor house's papers and finds one of Magnus' books, containing tracts on alchemy and other subjects. Wraxall is unfamiliar with alchemy and skims through the book, but he finds a leaf in the hand of Magnus himself, entitled Liber nigrae peregrinations. In English is written a line about obtaining long life by ...
This new version of the late fourth-century diary of journeys in and around the Holy Land known as the Itinerarium Egeriae provides a more literal translation of the Latin text than earlier English renderings, with the aim of revealing more of the female traveler's personality. The substantial introduction to the book covers both early pilgrimage as a whole, especially travel by women, and the ...
Codex Calistinus 5th book, called «Liber Peregrinationis» or «Pilgrim s Guide», written by Aymeric Picaud after his travel to Compostela between 1130 and 1140, captures the environment around ...
In realtà, il Liber peregrinationis ad Loca Sancta di Nicolaus de Marthono de civitate Calinensi - uno dei più preziosi documenti di viaggio del XIV sec. (Parigi, BN, fondo latino 6521) - e pubblicato alcuni anni fa a cura dello Studium Biblicum Franciscanum di Gerusalemme1, aveva già attirato la nostra attenzione2.
Medieval Title: Liber peregrinationis . Author: Thietmar . Composition: Recounts a pilgrimage to the Holy Land c. 1217-18 CE by a European likely from Westphalia in Germany . Textual Information. Brief Summary: The pilgrim recounts in detail his travels in the Holy Land and encounters with Muslims there. ...
Pvrchas His Pilgrimes. Jn Five Bookes. The first, Contayning the Voyages and Peregrinations made by ancient Kings, Patriarkes, Apostles, Philosophers, and others ... The second, A Description of all the Circum-Nauigations of the Globe. The third, Nauigations and Voyages of English-men, alongst the Coasts of Africa, to the Cape of Good Hope, and from thence to the Red Sea ...
This new version of the late fourth-century diary of journeys in and around the Holy Land known as the Itinerarium Egeriae provides a more literal translation of the Latin text than earlier English renderings, with the aim of revealing more of the female traveler's personality. The substantial introduction to the book covers both early pilgrimage as a whole, especially travel by women, and ...
Peregrinations: International Society for the Study of Pilgrimage Art, Vol.1:3 (2003) The labyrinth at Chartres. Introduction: Within many of the great Gothic cathedrals such as Chartres Cathedral, San Michele Maggiore, Pavia, and San Vitale, Ravenna, lay large floor labyrinths. Most of these face the altar as the dominant feature of the nave ...
Riccoldo da Monte di Croce OP (in medioriente 1288-1299) Liber peregrinationis (composto in Firenze 1299-1300 ca.) Berlin, Staatsbibliothek lat. 4°.466, ff. 1r-24r. → codice d'autore | → datazione Titolo qui inserito in apr.-maggio 2005. Testo latino disponibile nel recente Riccold de Monte Croce, Pérégrination en Terre Sainte et au Proche Orient, texte latin et traduction..., par René ...
This is a guide to the pilgrimage to Santiago written in 12th century I believe. I can only find translations or other sections of the book (songs etc). I am looking specifically for the guide section. Book V is numbered book IV in the 1882 edition by Fita because the actual Book IV of the Codex had been removed and set apart.
The Little Book of Black Venus attributed to John Dee. translated by Teresa Burns and Nancy Turner. This translation was made primarily from London's Warburg Institute Ms. FBH 51 (written about 1600, +/- 20 years), following the comparison made by Jörg M. Meier between that handwritten manuscript and eight others, especially Munich's Bayerische Staatsbibliothek, Cod. lat. 27005 (17th ...
Peregrinations: Journal of Medieval Art and Architecture Volume 6 Issue 4 123-160 12-2018 ... Image, Memory and Devotion: Liber Amicorum Paul Crossley (Turnhout, 2011), pp. 145-155. Peregrinations: Journal of Medieval Art and Architecture, Vol. 6, Iss. 4 [2018]
This volume will provide the first English translation of Ralph Niger's critical reflection on military pilgrimage, written in the late 1180s in response to the calling of the Third Crusade. Long known to scholars as early and highly idiosyncratic critique of crusading, On Warfare and the Threefold Path of the Jerusalem Pilgrimage provides a sustained reflection on penance, the meaning of ...
Liber Resh vel Helios. These are the adorations to be performed by aspirants to the A∴A∴: Let him greet the Sun at dawn, facing East, giving the sign of his grade. And let him say in a loud voice: Hail unto Thee who art Ra in Thy rising, even unto Thee who art Ra in Thy strength, who travellest over the Heavens in Thy bark at the Uprising ...
Liber de apparitione sancti Michaelis in Monte Gargano, the angel left his footprints in the floor of the cave at Gargano and his cloak; his prints and his cloak became the focus for pilgrims throughout the empire. 8. It was also at Monte Gargano . 5. See the war of the angels in heaven described in Revelation 12. 7-10 and the description of ...
SEQVENTIA (II.LIBER NIGRAE PEREGRINATIO) by monsieur_etranger: Listen to songs by monsieur_etranger on Myspace, a place where people come to connect, discover, and share.
Recommended Citation. Vandi, Loretta. "The Liber scintillarum: Excerpting and Recomposing Textual and Artistic Traditions in the Early Middle Ages."
sūbsēdīt dŭbĭūs, tōtām dūm cōllĭgĭt īrām; mōx ŭbĭ sē saēvaē stĭmŭlāvīt vērbĕrĕ caūdaē. ērēxītquĕ iŭbam ēt vāstō grăvĕ mūrmŭr hĭātū. īnfrĕmŭīt, tūnc, tōrtă lĕvīs sī lāncĕă Maūrī 210. haērĕăt aūt lātūm sŭbĕānt vēnābŭlă pēctūs, pēr fērrūm tāntī sēcūrūs vūlnĕrĭs ...